من و نخاع

دستمال به دست با شیشه پاک کن و البته لباس کارگری مشغول برق انداختن سرامیکا اتاقم بودم که زنگ خونه رو زدن (کوزت گونه)
مهدی : مونا دوستته
من : وای خاک بر سرم
حتما نسترنه تو پذیرایی معطلش کنید تا من خودمو جمع و جور کنم بعد بیاد پیشم
بابا : خوش اومدید/ مامان : خوش اومدید / شما کدوم دوست مونایید؟
خانمه: من از طرف دکتر سین سین اومدم هدیه ایی برای مونا خانم اوردم به خاطر فارغ التحصیلیشون
من تو اتاق : خاک بر سرمممممممممممممم از طرف دکتر سین سین؟؟ حالا با این قیافه چه کنم؟ نمیگه این دختره ارشد گرفته دیروز، لباس پاره پوره تنشه! دستمال و شیشه پاک کن رو پرت کردم نمی دونستم چه کنم
زنگ زدم به موبایل مهدی گفتم بدو بیا اتاقم گفت برا چی گفتم بابا این خانم از طرف دکی اومده منو بیا بذار رو ویلچر یکم به خودم برسم برم تو پذیرایی
تند تند خوشکل کردم خودمو از کوزتی در اوردم رفتم پیش خانمه و فقط مثه بز نگاش می کردم چون تو شوک بودم
خیلی خوشحال و پروانه ایییییییییییییییییی شدم
یعنی به اندازه مورچه هم در تصورم نمی گنجید

با من نکنید از این کارها قلبم ضعیفه
ممنون دکتررر

بالاخره این دوره ی سخت زندگیمم تموم شد.. و شروعی دوباره کلید خورد..
مچکرم دوستا از همتون که اومدین خیلی شادم کردید
از رضوان..راه دور محل کارشو پاس اداری اصلا تو مخم نمی گنجید بنده خدا از اون همه راه دور برای بیس دقیقه حرف زدنم پاشه بیاد
نسیم..پاس اداری
سودابه پاس اداری
ریحانه پاس اداری
نسترن همکلاسی دبیرستانم که پاس بش ندادن ابجی کوچیکشو فرستاد
محبوب پاس اداری …همکلاسیم
مریم پاس اداری …همکلاسیم
ژیلا پاس اداری ….همکلاسیم
نرگس و زرین عزیزم دوستان دبیرستانم که بزرگترین سورپرایزم بودن
فاطمه دوست اول راهنماییم تا به امروز
فاطمه و شهلا همکلاسیام
پسرای کارشناسی مشاوره..اسماشونو نمیدونم ولی خیلی زحمت کشیدن بیشتر کارهای مربوط به پله ی (ایاب و ذهاب) من رو خودشون انجام دادن تو طول انجام پژوهشم
اوه ه ه فریبا سهام ایمان
و لمیاء گلم دختر دایی عزیزممممم (تنها کسی که از فامیلام اینجا رو میخونه )

من گلامو میخواممممم یعنی یه ویژگی دارم که کسی هدیه ایی بهم بده حتی اگه صدتاشو تو خونه داشته باشم محاله به کسی بدمش بعد همینجور گل پشت گل میومد تو سالن آخرش استاد راهنمام دید گلها زیاده به داورا تقدیمشون کرد
من
الان

اینم گلخونه ی کوچیکم در کنار تختم با گلهای باقیمونده که دوستام لطف کردن اوردن واسه خودم درست کردم و اتاقم تازه شد
این گلهای سمت چپ رو کی اورده؟ فامیل اورده عایا یا دوستام؟ اون چپی هم که رضوان و نسیم زحمت کشیدن اوردن

و اما گل لمیاء عزیزم که گفت من سلیقه مونا رو میدونم (بنفش، کوچک، فانتزی و البته کفشدوزک دار یعنی عاشقش شدم

بچه ها از هدیه ها ممنونم بابا چه خبره انگار مثلا چی کردم

امروز که دوستان دبیرستانم بودن همش به یاد شاگرد اول مدرسمون سارای عزیز بودم..دختری زیبا و مومن و زرنگ..همیشه شاگرد اول گروه ریاضی بود با معدل ۲۰ تمام! اون سال منتظرش بودیم که بیاد و سال تحصیلی رو آغاز کنه برای کنکورش و افتخاری بشه برای شهر که خبر اومد در تصادف جان به جان آفرین تسلیم کرده لطفا برای شادی روحش فاتحه ایی بفرستین.. ممنون

نتونستم برم دانشگاه تماس گرفتم با استاد گفتم پایان نامه مو که قرار بود بخونه و اصلاح کنه برام لطف کنه با تاکسی بفرسته بعد یکی از همکلاسام پیشش بود گفت می دم محبوب برات بیاره ثوابم میبره ، محبوبم سپرد به تاکسی و پایان نامه اومد دم خونه
تا پایان نامه مو از سلفون در اوردم ذوق کردم
دیدم استاد بزرگ نوشته “خیلی عالی بود”
بعد زنگ زدم به محبوب گفتم مچکرمو اینا بعد گفت یه گله ایی به استاد کردم گفتم چرا برای مونا نوشتین “خیلی عالی بود” برای من نه
گفت : چون واقعا خیلی عالی بود و خیلی خوب کار کرده بود
یه لحظه خستگی تموم ترجمه ها و تایپ ها و ویرایش ها و خوندن ها و نوشتن ها و حرف زدن ها و تحلیل کردن ها و …. که ۹۵ درصدشو خودم انجام دادم، از تنم ریخت….
تعریف یه همچین حسی رو شنیده بودم، خوشحالم که تجربه ش کردم
حالا ببینم هفته ی دیگه از داورا چه نمره ایی می گیرم

اتاق شلوغ و پر از خاک، چمدون ولو وسط اتاق، ویلچر نازنین تو صندوق عقب ماشین، خود خسته و داغون و بی حوصله..
زنگ تلفن و رضوان پشت خط
مونا کجایی؟
_خونه ام
یه چی میگم نگو نه! خب؟
_ امممم
من بیرونم، بیام دنبالت بریم ماشین گردی؟ بریم بچرخیم اینور اونور ؟
_نمی دونم! با ناله و بی حوصلگی
بیام؟ بریم؟ بریم ؟
_باشه

خیلی وقت بود اینقدر نخندیده بودم اونم چه خنده ایی..تو درسامون هی می خوندیم جدی نگرفتن مشکلات و دست انداختن مشکلات و شوخی با غم و غصه و … ولی تا به حال این فن رو روی زندگیم اجرا نکرده بودم..دیشب من و رضوان سه ساعتی که تو ماشین در شهر می چرخیدیم بدون نگاه به مغازه ها و آدمها و شهر شلوغ و بی سر و ته، تا تونستیم مشکلات و اتفاقای بد زندگیمونو با شوخی و خنده و کلام طنز و خلاصه دلقک بازی تعریف کردیم..و الان چه حسی خوبی دارم..

___________
* عنوان از شعر قیصر امین پور

میلاد امام رضا (ع) مبارک
برای همه ی عاشقای طبیعت که بنا بر هر دلیلی امکان رفتن براشون فراهم نیست..خصوصا برای آیدای عزیزم مخصوص:*

هفته ایی که گذشت رو به خونواده افتخار دادم و چهارده پونزده روز قبل دفاع، درست وسط درس و مرس و تحقیق و …زدیم به شمال..چه هوای خوبی داشت و بارونی و ابری و همراه با نسیم نرم و نازک و دریا و موج های طوفانی و مردمی که از اینورو اونور اومدن به عشق دریا و جنگل و طبیعت..
تو راه برگشت از این مغازه ها که زیاد زلم زیمبوهای شنا رو آیزون می کنن نظرمو جلب کرد بعد چشمم گره خورد به جارو..آره از این جارو دسته بلند داره مید این شماله..خلاصه گیر دادم دیگه که من جارو می خوام..حالا همه هاج و واج که دختر جان جارو برا چیته؟ بعدش جارو میخوای از شمال ببری جنوب؟ مهدی گفت جا نداریم بابا! صندوق عقب که همش واسه خاطره جنابعالی اشغاله، جارو کجا بذاریم؟ جارو خریدی می کنم تو حلقت در نهایت چون مامانم هم رای بود با بنده و هی می گفت بخرید براش خو..بر مردان پیروز شدیم و یک عدد جاروی شمالی فرد اعلاء با خودم اوردم جنوب..

قشنگ می شینم رو ویلچر قد جارو به قدم می خوره..خلاصه یه پا کوزت شدم برا خودم ۸-) وای چقدر دوس داشتم رفتگر باشم اینم از فانتزی های ما

که دل سیر بخواهم بمیرم..که با همه قهر باشم..با زمین با زمان..که هیچکس را دوست نداشته باشم..که کسی توی دنیا به این بزرگی دوستم نداشته باشد..که هی مرور کنم من به درد هیچ کاری نمی خورم.. هیچ کاری ازم بر نمیاد..هیچ کاری توی این دنیا نمی تونم برای شادی کسی بکنم..که هیچ چیز دست من نیست.. که هیچ اختیاری هیچ انتخابی هیچ هیچ هیچ هیچ با من نیست..که دلم بخواهد پاهام قطع بشن از شرشون از دردشون از سوزشون از… رها بشم..که هزار باره بخوام بمیرم..که خسته بشم.. که گریه کنم..که ضجه بزنم
که فکر کنم به همه چی..به همه چیزهایی که دوست داشتم که یادم بیاید سال ها پیش عکسی داشتم که دوست داشتم..که بگردمو پیداش کنم که نگاش کنم که بخندم و بگم من هنوزم هم مولد بودن رو دوست دارم..من خلاق بودن رو دوست دارم..من مراقب بودن رو دوست دارم..من مهربانی را دوست دارم.. من مادر بودن رو دوست دارم.. که من هنوزم می جنگم..تا..تا.. تا ابرهای دورررر..برای همه ی حس های خوب

___________
+نگاش که می کنم حس می کنم زندگی رو..بهشت زیر پاشه، نه؟
+منبع عکس رو نمی دونم انشاالله که صاحبش راضی باشه..

خیلی اتفاقی تاریخ رو فهمیدم بعد یادم اومد که روز پزشکه و من الان که یه ربع دوازه شبه یادم رفته به دکتر سین سینم تبریک بگم
هیچی دیگه ممنونم هستین
وجودتون نعمته

یه بار تو بیمارستان مشکل تپش قلب داشتم مدام قلبم رو ۱۶۰ تا تو دقیقه بود..هر کاری می کردن برطرف نمی شد تا اینکه دکتر گنجویان خودشون اومدن بالا سرم گفتن آخه دلیلش چیه؟ چرا اینطوری هستی تو؟ شونه هامو بالا انداختم به نشونه ی اینکه نمی دونم..بعد ایشون گفتن: عاشقی بد دردیه!!

+دل چشم نمی گشود اگر عشق نبود!