بریس بعد از عمل اسکولیوز
روزی که از بیماری اسکلیوز و تجربیاتی که داشتم نوشتم فکر نمی کردم که یه جورایی بشم مرجع پاسخگویی به یه عالمه مادر و پدر و خواهر و برادر های نگران بیماران اسکلیوز..
و یا خود بیمارانی که دنبال پاسخن و راه حل..
این خیلی مسئولیت سختیه..کافیه یه جا با یه حرف اشتباه کسی رو از درمان دور کرده باشم و یا اطلاعات اشتباهی داده باشم..و این گناهیست نابخشودنی..
خب بیماران با هم فرق دارند..تاریخچه ی بیماری، علت های بیماری، میزان بیماری، درمان بیماری و از همه مهم تر روحیه ها و مقاومت ها در مقابل سختیهای بیماری.. هیچ دو انسانی توی فرآیند بیماری یه جور نبودند که بشه براشون یه نسخه پیچید تازه خیلی شرایط دست به دست هم میدن تا اون نسخه بره به مرحله ی اجرا و درمان..
به هر حال حتما توجه کنید که اینا تجربیات منه و وحی منزل نیست هر کس یه جوره من به جهت تسکین آشفتگی و سر در گمی شما تجربیاتم رو می گذارم وگرنه ممکن هیچکدوم از اینها برای شما نباشه…
و اما در مورد بریس و دردی که ایجاد می کنه …که هی پیام دارم و سوال میشه ازم..
واقعا اطلاعاتی در مورد بریس ندارم چون گویا انواع زیادی داره..تنها بریسی که استفاده کردم بریس بعد از عمل بود بریسی که به شکل یک قالب از کمر میمونه..بقیه بریس ها قالب مانند نیستند میله هایی دارند که کمر رو نگه می دارند تا به سمت خاصی بیشتر از اون حدی که هست منحرف نشه اما بریس بعد از عمل دقیقا قالب یک کمر سالم هستش..بعد از عمل ابتدا کمرم رو گچ گرفتند..گفته بودم که حتما موهاتون باید کوتاه باشه..من 12 سالم بود موهام خیلی بلند بود خیلی زیاد..توی اتاق عمل دکتر بیهوشی گفت موهات دردسر میشه برات باید کوتاهش کنیم من بدون اعتراض و در حالی که سکوت کرده بودم اشکام اومد که دکتر بیهوشی با حالتی طنز گفت: میخوای سشوار بیاریم همینجا مدل بدیم برات؟ من خنده ام گرفت اما به هر حال دکتر گنجویان و گروه بیهوشی موافقت کردند که موهام کوتاه نشه اما موهامو بافتن و با باند استریل بستن و گذاشتن توی کلاه..تا ایجا همش خوب بود اما بعد از 9 ساعت که عمل طول کشید موقعی که تقریبا داشتم هوشیاری اولیه رو به دست میوردم مشغول گچ گرفتن کمرم بودند..گچ هم برای یک هفته فیکس بودن (نمی دونم همه رو گچ می گیرن یا نه !) ولی چنان موهام بلایی سرم اورد موقع گچ گرفتن که اون سرش نا پیدا..مدام لا به لای گچ می رفت و موهام کشیده می شد..خدا میدونه چند تا مو تو کمرم جا مونده :evilgrin: پس عزیزان موهاتونو کوتاه کنید…
بعدش که اومدم بخش برای اولین بار که خودمو دیدم با اینکه خیلی درد داشتم بینهایت خوشحال بودم چون کمرم بسیار خوب و سالم بود از یک فرد سالم هم طبیعی تر و بهتر..بعد از یک هفته که با گچ زندگانی گذراندم از توانبخشی اومدن و با متر خیاطی اندازه ها رو گرفتن که اینم خودش پروسه ایی داره بس دردناک چون قشنگ باید بلندی کمر، گودی کمر، اندازه کتف و… یادداشت بشه و هی چپ و راستت می کنن بریس بعد از عمل دقیقا همون قالب و گچیه که از کمر می گیرن یعنی فیته کمره بنابراین اذیت نمی کنه که هیچ! تازه به خاطر فرم صحیح و ثابت نگه داشتن قوس کمر درد رو از بین میبره..
من یه مشکلی که داشتم این بود که به خاطر عدم تحرکی که از ضایعه نخاعی داشتم یک زخم بستر کوچولو در کمرم در اومد که با بستن بریس دقیقا زخم فشرده می شد این مشکل برای اونهایی که راه میرن یک در هزاره چون من بچه های دیگه ایی رو اونجا میدیم که راه میرن بریس روی تنشون آزاده..از طرفی بریس کلی هواکش داره یعنی سوراخ سوراخه 😀 کسی مثل من که مدام دراز می کشه باید خیلی مواظب باشه هر روز یه دستمال مرطوب بکشه روی کمر و یه ماساژ آروم تا از زخم جلوگیری کنه برای درمان زخم من ساعتها مجبور بودم در حالی که بریس رو از بدنم جدا می کردن و با دست به پهلو نگه میداشتن پانسمان عوض می کردن و دو ساعتی در برابر تابش مستقیم نور(گاهی چراغ مطالعه) برای جمع شدن زخم قرار می گرفتم پس عزیزان خیلی مواظب زخم از فشردگی بریس باشید تا میتونید ورجه ووورجه کنیدو ثابت به یه سمت نخوابید تا زخم نشید..
توی بیمارستان یه بار سرفه ام گرفته بود نمی تونستم سرفه کنم از درد بعد گریه کردم گفتم میله ها تکون خورد فکر کنم 😐 بعد مامانم گفت مگر با تُف چسبیدن :laugh: ؟؟ بعد ندا دختری که پیش من خوابیده بودو عمل مشابه من کرده بود همینطوری یهو گریه کرد 😯 مامانش بهش گفت تو چی شدی گریه می کنی؟ گفت از گریه ی مونا گریه ام گرفت :sarcasm: میدونم الانه که میله های منم تکون بخوره! پس روحیه و آگاهی از بریس و میله ها و…خیلی مهمه و بدونید تلقین مثبت و آگاهی درست و اینکه واقعا همچین چیزی نیست که با وجود بریس و اون همه پیچ به هیچ وجه امکان تکون خوردن وجود نداره..آگاهی درست، روحیه و مقاومت و صبوری خیلی مهمه
لباسی هم که زیر بریس می پوشید باید نخی باشه..من یه بلوز مال عهد بوق داشتم اما سوغات خارج بود جنسش معلوم نبود چیه شبیه نخی بود اما عجیب خنکای هوا رو جذب می کرد و همیشه وقتی به بلوز دست میزدی خنک بود..جادویی بود انگار، من اینقدر از اون استفاده کردم تا ترکید اما بعدش از این زیر پوش سفید مردونه ها استفاده می کردم چون هم نخی بودن هم سفید برای مشخص شدن کثیفیا و آلودگی ها و احیانا زخم ها بهتر بود..روی بریس هم که هر چی دوست میدارید میتونید بپوشید اتفاقا تو همون شش ماه اول بریس من یه سفر به شمال برای عروسی رفتم از این پیرهن چین چینیا پوشیدم اصلا هم بریسم معلوم نبود تازه موهامم که حفظ کرده بودم با مشقت!
بریس بعد از عمل چیز عجیب یا دردناکی نیست تازه من خیلی هم دوستش دارم همین الان هم وقتی از دانشگاه میام خونه و خیلی خسته ام بریس میبندم و خیلی خستگی رو از ستون مهره هام در میاره..بریس 12 سالگی هنوزم اندازمه و هیچ دردناک نیست..
راستی بریس چون به ستون مهره ها فرم صحیح میده امکان گذاشتن بالشت زیر سر نیست اوایل توی بیمارستان یکی از مشکلاتم این بود که سر درد شدیدی می گرفتم بدون بالشت و هر روز التماس می کردم که بالشت میخوام اما اجازه نداشتم و فقط یه ملافه ی کم ارتفاع زیر سرم می گذاشتن اما الان گاهی بالشت رو میندازم دور و بسیار راحت و بدون درد می خوابم حتی توی مسافرتها که با کمبود بالشت مواجه میشیم 😉 من بدون بالشت می خوابم و همه تعجب می کنن!! اصلا یکی از اصول اساسی برای داشتن ستون مهره هایی با کش و قوس صحیح؛ بدون بالشت خوابیدنه!
همه ی آدم ها باید در روز چند ساعت هم که شده بدون بالشت بخوابن(فتوای خودمه البته 😀 )
همش 6 ماه بریس مطلقی! بقیه ش عشقیه..سالها بعد اگر احیانا زیاد فعالیت کردیو درد داری بریس بذاری درد میره واسه من که اینطوریه.. به قول دکتر سین سینم اون دنیا هم بخوای بری میگی بریسممممممممممم :laugh:
این عکسا رو آخرین باری که رفتم مطب دکتر گنجویان گرفتم انواع بریس رو تن عروسک کرده بودن که اون عروسک وسطیه گویا عمل کرده چون بریس بعد از عمل بسته بریس من هم این شکلیه..
بریس من..قالب کمریشه یه قالب شکمی هم داره که با چسب های روی پهلو بهم متصل میشن قالب شکمیش مشابه عروسک وسطیه ست
پست های مرتبط اسکولیوز 1 ، اسکولیوز 2 و صلابت
31 مرداد 1392 در 14:33
وای چقدر سخته,الانم باید بریس رو ببندی?مامانم عمل کرده براش کمربند ساختن تا کمرش خم نشه,اون مثل چند تا میله ست ولی این عین کمره,ایشالا همیشه سالم و شاد باشی گلم
2 شهریور 1392 در 01:48
نه معصومه خانم ديگه اجباري نيست هر وقت خودم بخوام و درد داشته باشم ميذارم و واقعا مفيده:inlove:
31 مرداد 1392 در 18:47
درو چند روزه تو فکرتم.توالدریدر نتونستم شما ویکی دوتا از دوستان رووارد کنم ولی تو کانا فیلد لینکت کردم.نمیدونم چرا پستای اپ شده ات رو نشون نداده….امروز همینحوری یه سر اومدم…دردبگیره گوگل گه ریدرش رو برداشت
2 شهریور 1392 در 01:50
عزيزمممممم
واقعا منم خيلي اذيتم همچنان منتظر مژده هستم ببينم نظرش چيه
1 شهریور 1392 در 17:08
عالی بود 🙂
2 شهریور 1392 در 01:50
:inlove:
1 شهریور 1392 در 18:46
خب!
از اونجايي که اين پست کاملا تخصوصيه و مشتريش کمه، لذا لازم مي‌دونم به چند نکته اشاره کنم!
اول اينکه شما از اين مسافرتها که يهو شونصد نفري هوار ميشن خونه يه نفر زياد ميرين؟! آخ آخ خيلي حال ميده. خيلي وقته اين مدلي سفر نرفتم. ياد دوران طفوليتمون بخير
بعد اينکه اون خياطها اينهمه متر زدن آخرشم يه بريس ساختن که انقدر گشاد بوده که بعد 13 سال هنوز اندازته يا چي؟!و اينکه تو از نظر شخصيتي تو روابط اجتماعي انقدر شق و رق هستي که بدون بريس هم هميشه کمرت کاملا کشيده و صافه!
و اما نکته‌ي جالب اينه که کاملا ميشه تجسم کرد وقتي کوچيکتر بودي و چيزي مخالف ميلت بود و نمي‌خواستي انجامش بدي سياهي چشمهات رو مي‌چسبوندي به ابروهات و با لبهاي جمع شده مي‌گفتي “نچچچچچچچچچ!”
در آخر بايد بگم رکابيِ مردونه فقط از اين سفيدهاش خوبه که انقدر شسته شده ديگه عين شيشه اونورش پيداست و اساسا خوراکه راننده کاميونهاست تو جاده! با يه شلوار کردي و آفتابه‌ي قرمزي که از بس بهش آفتاب خورده فقط شبهي از رنگ اوليش ديده ميشه!
2 شهریور 1392 در 01:56
نه بابا مسافرت اينجوري اگرم بخوام برم نميتونم كما اينكه اصلا خونواده م اين سبكي نيستند
بريس اندازمه والا نميدونم رشدم متوقف شده در ١٢ سالگي :laugh:
نه بابا اتفاقا اينقدر مظلوم بودم منتهي خوب زود گريه م ميگيره نميدونم دلشون سوخت ديگه.. كلا لجبازم آره
نه ركابي نه! بلوز آستين كوتاه! چون اونوقت كتف ها با بريس اصطكاك پيدا مي كنه و دردناك ميشه اما كلا همون جنسي كه راننده كاميونا ميپوشن 😀
14 آبان 1392 در 12:39
من تمام پست رو خوندم و ازش استفاده کردم . بعضی پستا تخصصیه و مشتریاش خاص (و نه کم) هستن . معلومه که این آقا یا خانم خیلی عددی هستن!!! یه مهمونی شونصد نفری هوار می شن که البته ربطی نداره!!! در مجموع احساس من می گه که این نیو گای ! فقط خواسته حرفی زده باشه.
1 شهریور 1392 در 21:30
من وقتی بالش زیر سرم نمی ذارم حس می کنم یه مارمولکم که چسبیدم به زمین 😀
خوفی مونا جونم؟ :inlove:
2 شهریور 1392 در 01:58
اوايل براي منم اين حسا بود اما ديگه عادت كردم و الان برام بدون بالشت و روي يه تشك نرم و خنك ماورايي تره تا با بالشت!!!
ميسي ليمي جونم تو خوفي؟ :laugh:
1 شهریور 1392 در 23:29
سلام به شما و خوانندگان
یک پیکان نوستالژیک دارم که داخلش و چعبه اش پر است از کتاب.کتابهای خاص ، کمیاب و نایاب(کهنه و نو) .همه از آب گذشته.حتی عامع پسنداش هم مورد تایید عده ای کتابخون حرفه ای هستند چه برسه به کتابهای خواندنی و عمیقش.
بصورت سیار می چرخیم و هر جا ، جا دیدیم و چشم ماموران سد معبر را دور ، کتابها را روی کاپوت جلو و جعبه عقب و دور تا دور سقف و باربند می چینیم.دل نازکی هم داریم که به تقاضاهای تخفیف نه نمی توانیم بگوییم.البته در حد معقولش.
به رفتارهای اجتماعی مردم هم علاقه مندیم.برای همین برخوردهایشان با مقوله کتاب را به زبانی نزدیک به طنز ، در همین وبلاگ وهمچنین در پیجی در فیس بوک می نویسیم.(صفحه ای به نام کتابفروشی سیار سعید)
سفارش کتاب می پذیریم.کتابهایی هستند که به جرات میگویم منحصربفرد هستند و در دست ما هستند چون ما به خونه ها می ریم برای خرید کتاب ؛ این جور کتابهای تک و ویژه هم گیرمان می آید.
لیست کتابها را تا جایی که ممکن بوده در یکی دوتا از پستها نوشته ام.ولی نه همه ی آنها را ،ولی با مطالعه همینها دستتان می آید که چه مدل کتابهایی را عرضه می کنم.تقریبا همه ی کتابهایی که دستفروش ها و نایاب فروشی های انقلاب دارند را دارم.
کتابخانه شخصی شما را هم به قیمتی که نه سیخ بسوزد و نه کباب می خریم.
در تهران کتابها را یا به پیک می دهیم یا خودمان می آوریم خدمتتان(اگر از سه جلد بیشتر بخواهید) یا خودتان می آیید می برید یا هر مدل دیگه ای که بخواهید.شهرستانها هم با پست یا اتوبوس یا تی پاکس (البته با پرداخت هزینه)
اگر کتاب هم نمی خرید قول می دهم مطالب وبلاگ برایتان جدابیت خواهد داشت.
حرف ناگفته ای نمانده بجز اینکه منتطرتان هستیم با افتخار
http://kohneketab.blogfa.com/
با تشکر: سعید مسعود
2 شهریور 1392 در 00:08
سلام!!!! خوبی؟ اخه من که الکی بهت نمیگم خانم دکتر!!!! خانم دکتری دیگه!!!
بالاخره من بعد از 2 هفته از تبریز برگشتم و اینترنت پیدا کردم!!!!
خب خانم دکتر یه سوال قبلا نوشته بودی که الان نمیتونی بدون تکیه گاه بشینی، درسته؟ چرا؟
مواظب خودت باش خانم دکتر!!!! بای
2 شهریور 1392 در 02:03
سلام
😀
اره نميتونم اما با دستام تكيه درست ميكنم واسه خودم يعني موقع نشستن دستم حتما بايد به زمين يا صندلي باشه تا خودم درست و مرتب نگه دارم البته طرف مقابل من هيچگاه متوجه عدم تعادل نميشه چون من دستام حفظم ميكنه فقط گاهي كه دستام خسته يا ممكنه كسي هولم بده ممكنه تعادلم رو از دست بدم
دليلش اينه كه كمرم صافه و ستون مهره هام بهم جوش خوردن و انعطاف ندارم واسه همين يه ديوار هم كه صاف باشه نياز به يه تكيه گاه داره تا فرو نريزه
كلا باش مشكلي ندارم به ندرت مشكل پيش مياد
14 شهریور 1392 در 14:09
سلام مونا جون این عدم تعادلت تو نشستن به خاطر اسیب نخاعیه یا به خاطر این میله ها؟
اونایی که سالمن فقط عمل اسکولیوز انجام دادن بازم این میله ها تو نشستن وتحرکشون محدودیت ایجاد میکنه؟
15 شهریور 1392 در 13:26
سلام عزیزم
نمیدونم دقیقا
اما به نظرم میاد این عدم تعادل به خاطر عدم انعطافه چون من خیلی سیخ میشینم از طرفی تقریبا کمرم رو به واسطه لگن و گردن نگه میدارم و این خودش باعث عدم تعادله
حالا اینکه تو اونایی که ضایعه نخاعی نیستن هم همینطوره اطلاع ندارم
2 شهریور 1392 در 22:32
مرسی مونایی منم خوفم .. 🙂
مونا راستی کار روی سنگ با گواش هم خیلی ایده ی جالبیه…
من در به در دنبال سنگ می گردم…
تازه گواش هم ندارم (آیکن گدا سر کوچه) 😀
2 شهریور 1392 در 23:09
من روي سنگ انجام دادم روي سفال هم انجام دادم يه مدت تو مدرسه مون زنگهاي هنر همش رو سفال ميكشيديم نقاشيا رو :-))
روي سنگ هاي ريز و درشت خيلي نازن
راستي نقاشي با پاستل و مدادرنگي هم خيلي زيباست بيشتر از گواش اما گواش به خاطر جرم بالاش واقعا رنگهاش زنده ست
2 شهریور 1392 در 23:28
سلام مونا جون
خدا رو شكر كه بهتري، باور كنيد نوشتن اين تجربيات خيلي بيشتر از يك پزشك متخصص به بيماران كمك ميكند
مونا جون شماها مشكلاتي رو كه تو اسيب نخاعي هست رو هم داريد، منظورم اينه كه اسكوليوز نخاع رو هم درگير ميكند يا فقط ستون مهرهاست؟
2 شهریور 1392 در 23:55
سلام نسرين خانم جان
🙂
من كه خودم اسيب نخاعي بودم بعد از سه سال به خاطر فلجي كمر ستون معره هام انحراف پيدا كردن
اما اسكوليوز دارها ي مادر زادي و يا … هم ممكن نخاعشون بعد از ابتلا درگير شه..
يا اينكه انحراف هاي شديد ممكن به نخاعشون آسيب وارد شه كه اغلب عمل سالم سازي روشون به خاطر ريسك انجام نميشه…
3 شهریور 1392 در 13:29
آهان پس شما هموني هستين که همه شونصد نفري خونشون هوار ميشن؟!
آقا دقت کنيد با آستين‌دار کاملا رنگ‌بندي‌ها تغيير مي‌کنه‌ها! خود زيرپوش آستين‌دار ميشه آبي روشن که راه راه ميشه ولي همچنان اونورش پيداست. بعد رنگ آفتابه هم سفيد ميشه در اين حالت. بعد در اين شرايط يه نکته‌ي ظريف وجود يه سوراخ نخودي در ناحيه‌ي شکم ورقلمبيده‌ي راننده‌ي مورد نظره! وجود اين سوراخ خيلي حياطيه!
بعدشم مگه بالشت رو ميذارن زير سر؟!!! بالش رو بذاريم زير سر پس چي رو بغل کنيم؟!!!!
4 شهریور 1392 در 03:17
آره ما کلا پاتوقیم البته نه شونصد نفری با تعداد کم
:laugh: :laugh: آخه ما چیکار این رانندگان محترم داریم این وسط؟
شوما دو تا بالشت ببر تو رختخواب
4 شهریور 1392 در 13:23
ظرفيت گنجايش بار واسه صندوق عقب ماشين رو بر حسب ليتر ميگن. مثلا ميگن فلان ماشين صندوقش 350 ليتر گنجايش داره! حالا بغل ما هم شونصد ليتر گنجايش داره! دو تا بالشت که چه عرض کنم، تازه پتو رو هم بقچه مي‌کنيم و در آغوش مي‌کشيم بازم جاي خالي داريم! بچه دست و پاش بزرگه، توانايي‌هاش بالاست! خلاصه اينکه بازم بالش واسه زير سر باقي نمي‌مونه
14 شهریور 1392 در 14:16
سلام مونا جون برات یه دردسر شدم دیگه ولت نمی کنم از همه ی بچه هایی که تجربه عملو دارن میخام کلا منو راهنمایی کنن همونطور که گفتم فقط دو هفتس دادش جونمو عمل کردن مام هیچ اطلاعاتی در مورد مراقبتش ومحدودیتا وکارایی که باید بکنیم نداریم میشه منو از توصیه هاتون محروم نکنین از حالا ممنون
اون 13 سالشه مدرسه میره و60درجه اسکولیوز داشت بعد عمل به17 درجه رسید بعد 2هفته که از عملش میگذره درد نداره الان بریس میبنده موقع بلند شدن ، اصلا قبل عملم هیچ درد یا شکایتی نداشت فقط ذر مورد اون میله ها ونحوه ی خم شدن وفشارووزن کیفش نگرانم؟ ?:-)
15 شهریور 1392 در 13:33
سلام عزیزم
در خدمتم
فقط لطفا اون سه پست مرتبط با کلیه نظراتش رو بخون
خب خدا رو شکر که درد نداره ولی تعجب می کنم که درد نداره !!!! تموم استخوان ها رو تیکه تیکه می کنن!!! منم قبل عمل درد نداشتم
با میله ها نمیشه خم شد و بعد از خروج هم نمیشه دیگه چون استخوانها جوش میخوره
کیف هم میتونه از این چمدونی ها که چرخ دارن بگیره برای این یه سالش..بعد از یه سال هم کوله هیچ مشکلی فکر نمی کنم داشته باشه
برای مدرسه هم هیچ مشکلی نیست
من حتی چند بار از ویلچر افتادم تو مدرسه و هیچیم نشد
فقط راقب باشه دیگه خب بچه ها هل میدن یا مثلا ممکنه ورزشش محدود بشه نمیتونه انعطاف و دراز نشست بره باید ورزش سبک کنه و یا نامه از پزشک بگیره برای زنگ های ورزش
در خدمتم فقط این یک هفته با تاخیر پاسخگو هستم ببخشید در مورد چت هم متاسفانه برام مقدور نیست اما هر سوالی داشته باشید با کمال میل در خدمتم سیما خانم عزیز
14 شهریور 1392 در 20:23
یه جاهایی کنج نوشته هات آدمو به حسرت وا میداره!!
15 شهریور 1392 در 13:27
🙂 خدا نکنه حسرت کسی رو بخورید انشاالله در پناه خدا باشید
17 شهریور 1392 در 20:32
ممنون مونا جونم بابت راهنماییت عزیزدلم.همه ی پستاروخوندم
مونا جون یه سوالم دارم داداشم چندروزه میگه کلیه هام گاهی درد میکنه حس میکنم یه تیکه استخونم بیرون زده یا میگه به قول خودش بغل کلیم هی حباب میترکه
بابام میگه شاید چون جای کلیه هاش بعد عمل تغییر کرده اونجوری فک میکنه شمام همینجوری بودین؟
27 شهریور 1392 در 16:37
ببخشید بابت تاخیر
مایعات زیاد بخوره به خاطر کم تحرکیه
منم اینجور می شدم
البته من وضعیتم فرق داره کلا منتهی تجربه ی اینچنینی رو هنوز هم دارم
19 شهریور 1392 در 23:00
salam mona jan
halet chetore
in rozha kam be net miyam
emshab forsat shod ke behet sar bezanam
va khaterat bereys va amalet ro khondam
20 sal pish yeki az dostanam pish doktor ganjaviyan in amal ro anjam dad
va kheyli delam mikahd bedonam che modat dar gach bodi
chon on 6 mah toye gach bod
mamnon misham baram benevisi :-*
27 شهریور 1392 در 16:39
سلام عزیز دل
خوبین ؟ بچه ها خوبن ؟ :inlove: :-*
من یه هفته تو گچ بودم و بعد 6 ماه تو بریس مطلق
مواردی بود که به خاطر زخم بریس رو در میوردم از همون قالب گچ که کمی هم تحلیل رفته بود استفاده می کردم
عزیزمی 🙂
1 مهر 1392 در 11:17
اخیراً متوجه شدم من این اسکلیوز رو هم دارم!!! اما خفیفه!
اخیراً تر اینکه بعضی ها درصدی اش رو دارن و اینکه پسرا با بالای 30 درصدش میتونن معافی سربازی هم بگیرن.
خداوند شما رو خیر بده، تجربتو در اختیار دیگران میذاری و خیلی میتونه کمک باشه. 🙂
1 مهر 1392 در 18:16
جدی ؟؟
پس خیلی مواظب باشید خیلی…
1 مهر 1392 در 22:49
آره. دکتره ارتوپدی گفت خیلی پاپیچش نشو.
گفت شغل پشت میزنشینی داشته باش و بار سنگین بلند نکن. خلاصه از این توصیه های ارتوپدا.
7 مهر 1392 در 11:43
سلام ابجی شمابرای ترمیم نخاع دکترسراغ نداری
11 مهر 1392 در 18:51
ترمیم ؟
آسیب نخاع فعلا درمان نداره
دکتر رحمت و دکتر طباطبایی در تهران پزشکای خوبی در این حیطه هستند
23 بهمن 1392 در 17:26
سلام مونا…
من چند روز پيش رفتم پيش دكتر گنجويان… يه سال پيش اونجا بودم و انحرافم ٤٨ بود..
الان با عكس جديدم و حساب كتاباي گنجويان با اون خط كشش اسكوليوزم شده ٧٠ :((((
ديگه عملم حتميه…..
١٧ سالمم هست احساس ميكنم براي عمل ديره 🙁
خيلي ميترسم…
ممكنه خوب نشه به نظرت؟ 🙁
23 بهمن 1392 در 22:50
سلام عزیزم
سارینا جان ب حرفای دکترت توجه کن خواهش می کنمممم ازت
بهش اعتماد من
نترس
دیر و زود رو دکتر خودش تشخیث می ده شما آرامش و شجاعت و تلاش داشته باشد همین::)
30 بهمن 1392 در 22:29
قرار شد عمل كنم ديگه .. با دكتر صحبت كردم!
فقط چند تا سوال ازت دارم
درد بعد عمل در چب حديه؟! همه ميگن وحشت ناكه 🙁
اون تايمي كه وسط عمل به هوش اومدي درد داشتي؟ يعني بي حس بود كمرت يا حس ميكردي؟
اون ٢-٣ روزي كه گچ گرفته ميشه واااااااقعا” از سوالم شرمندم :دي ولي ميخوام بدونم نميشه تا دستشويي رفت؟ :دي
تو ميدوني طي ٧ساعت عمل چي كارا ميكنن جز اصلاح انحراف؟ چون ٧ ساعت به نظرم طولاني مياد :-؟
عوارض قرصاي بي هوشيم هم اگه لطف كني بگي خيليييب ممنونت ميشم 🙂
مرسي عزيزم :-*
4 اسفند 1392 در 01:07
درد عمل زیاده منتهی داروی تسکین می گیری پمپ مرفین بهت وصله و …
نه تو اون زمان درد نداری فقط می بینی می شنوی و لامسه ی پاهات کار می کنه و دیگر هیج دستات بسته است و دهان اکسیين و تخلیه و آب دهان
نه نمیشه دستشویی رفت سونداژی .. بدنت رو تمیز کن خوب
عمل خوب به این آسونی ها نیست حواس باید به خون و قلب و ریه و نخاع و …. باشه اط طرقی بیشتر ساعات توی ریکاوری هستی و تا بیای بخش طول می کشه در کل عملش طولانیه
برای عوارضش افزایش رشد موی زائد توی بدنم بود ممکن برای دیگری نداشته باشه
خواهش می کنم گلم:)
همش می ارزههههه خوشگل می شی و تو سن جوانی که می خوای ازدواج کنی از لحاظ ظاهر اعتماد به نفس داری:)
موفق باشی
پیام های جدید هم بخون کسایی که تازگی جراحی کردن پیام گذاشتن
6 اسفند 1392 در 15:48
واي چه قدر سخت ولي بازم خدا رو شكر كه درمان داره… ميگن يكي از عوامل مهم براي عمل كردن روحيه ست كه من ندارم. يعني اطرافيانم اصلا” توجه نمي كنن. خوش به حال تو كه خانوادت اينقدر با مسئوليت هستن و به فكرتن! البته از لحاظ انتخاب دكتر و اينا منظورم نيست..
من الآن ١٧ سالمه تقريبا” 🙁
يعني از اين ٧ ساعت حدودا” ٣-٤ ساعت عمله و بيشترش و ريكاوريه؟
ميشه بگي براي چه كارايي لازمه يكي مراقبت كنه و تا چه مدتي؟
مثلا” واسه راه رفتن كمك لازمه؟ بعد عمل رژيم غذايي خاصي نداشتي؟
تا وقتي كه ميبرنت براي عمل و بي هوش نيستي رو شكم خوابيده بودي؟ بعد عمل هم رو كمر خوابيده بودي؟
من امسال سوم دبيرستانم و درسام خيلي حساسه… دكتر گنجويان به من گفت قبل ١٥م عمل ميشه ولي هنوز باهام تماس نگرفته كه تايم دقيق بگه 🙁
اميدوارم تا بعد عيد همه ي اين مسائل به خوبي و خوشي تموم شه و به درسمم برسم.
مرسي موناي عزيزم از اطلاعاتت :* هميشه شلامت و موفق باشي :*
6 اسفند 1392 در 19:43
چرا روحیه نداری؟
خوشگل می شی و سلامت:)
ببین حتما خانواده ی شما هم به فکرتونن وگرنه مطمئن باش که پیگیر سلامتیت نبودن اتفاقا باید منظورت انتخاب دکتر و .. باشه چون شما چیزی که از درون خونواده من نمی دونین
پس ببین تا اینجا مساوی هستیم
به اونا هم حق بده برای خودشون هم سخته به اونها هم فشار میاد از هر لحاظی که فکر کنی ولی چون دوستت دارن مسئولیت این فشار رو دست می گیرن..شک نکن:)
نمی تونم ساعات عمل رو دقیق بگم ولیکن یکی دو ساعت ریکاوریه فکر کنم
مراقبت ؟ خودت باید مراقبت کنی از خودت 🙂
تا همون مقداری که بیمارستانی که پرستارا مراقبت رو دارن و البته همراهت بعدش هم خودت مراقب خودتی:)
راه رفتن رو نمی دونم درست چون من ضایعه نخاعی هستم اما بچه هایی که اونجا بودن برای راه رفتن مثلا مادرشون از پشت یقیه ی بریس رو می گرفتن شاید یکم تعادل ندارن به خاطر درد شاید و اینکه خیلی صاف و صوف شدن
رژیم چرا دو روز هیچی نمی خوری فقط سرم می گیری به خاطر تهوع شدید بعد عمل …بعدش دیگه برات غذاهای توپ میارن از شنسل مرغ و لازانیا گرفته تا کباب برگ مخصوص
نه همش رو کمر بودم فقط موقع به هوش اوردن رو پهلو خوابیده بودم
تا یه ماه بعد تقریبا عادی میشی و 6 ماه بریس رو یکم سخته و بعدش عادی می شی
خواهش می کنم عشقم به امید سلامتیت
دکتر و بیمارستان مهراد عالی هستن به خدا توکل کن:)
13 اسفند 1392 در 10:35
سلام. مرسي موناي عزيز از راهنماييات:-*
من تا آخر هفته دارم ميرم براي عمل ، الآنم پر از استرسم! :دي
منشي دكتر به من گفت بعد عمل مستقيم بريس ميپوشي و گچ نميگيرن! گفت بعد ٥تا ١٠ روز ميتوني از بيمارستان مرخص شي. خود دكتر گفت بايد از يه روز قبل بستري شم ، خود عمل حدود ٧-٨ ساعته.
فقط واقعا” چطوري ميشه كه ٢ هفته مو ها رو نشست مونا جون؟ پرستارا به تو راهي واسه تميز كردن موها پيشنهاد نكردن؟
بريس هم بايد تا ٦ ماه بپوشم.
هزينه ها هم براي بيمارستان و تيم جراحي چيزي حدود ٣٠ تا ٣٥ ميليون و براي ميله ها و پيچ و مهره ها حدود ١٥ تا ٢٥ ميليون بستگي داره كه چقدر از ستون مهره ها به ميله احتياج داشته باشه. بريس بعد عمل هم حدود ٧٠٠ هزار تومن.
بعد عمل هم ميام بقيه اطلاعاتمو بهتون ميگم ؛)
14 اسفند 1392 در 13:34
سلام عزیزم
خدا به همرات انشاالله به زودی میای و خبر سلامتیت رو برام می نویسی
عزیزم موهاتو حتما کوتاه کن
بدنت رو با فوم می شورن کمک پرستارها و بعد سرت رو از تخت آویزون می کنن و موهات رو می شورن و سشوار می زنن عالی و تمیز و سرحال می شی، هیچ نگران نباش حمومت می دن روی تخت
ولی موهاتو کوتاه کن فکر کن من با این وضعیت موهام تا باسنم بود و خیلی اذیت شدم اونجا حتی آرایشگر هست برای کوتاه کردن مو ولی تو خودت قبل از عمل برو موهاتو مصری کوتاه کن:)
ممنونم از اطلاعاتت
سلامت و تندرست باشی در پناه خدای مهربون
10 مهر 1393 در 20:39
سلام خوبی منا جون؟
منم تازگیا رفتم گنجویان به من گفت احتمالا عمل ولی باید چند ماه دیگه برم باز منو ببینه.
دارم دیوونه میشم 🙁
اولش یه جورایی خوشحال بودم که راه درمانی هست و مجبور نیستم تا آخر عمر اینجوری بمونم ولی وقتی به عمل فکر میکنم میخوام گریه کنم
دانشگاهم چی میشه؟ 🙁 من نمیخوام با بریس برم دانشگاه و خوابگاه 🙁
دکتر به من گفتن بعد 3ماه میتونم حرکات عادی داشته باشم،منم فکر کردم اگه اول تابستون برم عمل تا اول مهر بریس میذارم بعد تمومه میرم دانشگاه ولی الان ششما میگی 6ماهه 🙁
بعد محدودیت های حرکتی در چه حدیه؟ یعنی مشخص میشه من بلند شدن نشستنم عیر عادیو سخته؟ ورزش میشه کرد؟ میشه پرید؟ میشه رقصید؟ میشه خم شد؟ 🙁
خیلی میترسم خیلی 🙁
30 آبان 1393 در 22:10
سلام …من یه ماهی میشه عمل کردم…اسکولیوز داشتم….پلاتین گذاشتن تو بدنم…یه سوال داشتم…از گردنم تا بالای باسنم بخیه داره….سوالم اینه که اطرافای زخمم یه جوریه…یه کمی بی حس هست..بی حس کامل نه..حسشمی کنم ,,پوستم یه جوری عجیبه…میخواستم ببینم عادیه ؟؟
3 آذر 1393 در 23:02
سلام عزیزم
بله برای منم همینجوریه اعصاب اطراف پوست گاها آسیب میبینه و تا به روال قبل برگرده طول می کشه و بعضی قسمت ها همین جوری می مونه انگار وقتی بهش دست میزنی هم چندش می شه من بعد از این همه سال برام اینطوریه دردم نمی گیره ولی چندش ناکه به قول شما یه جوریه
6 آذر 1393 در 16:25
سلام…مرسی مونا جان…من فک کردم فقط برای من اینطوریه….مرسی عزیزم…
24 آذر 1393 در 23:23
سلام..
منم 7 ماه میشه ک عمل اسکولیوز انجام دادم ولی پیش دکتر صفایی..
الان حالم خوبه ..
ولی همش نگرانم ک نکنه بعدها برام مشکلی پیش بیاد 🙁 🙁
میخاستم ببینم شما موردی دیدین ک عمل اسکولیوز کرده باشه و بچه دار هم شده باشه؟؟
واسه ازدواج مشکلی هست؟؟
ممنونم ازتون
25 آذر 1393 در 21:14
سلام گلم
امیدوارم حالتون خوب باشه
بله عزیزم تو کامنتهای همین وبلاگ هس مشابه این مورد
منتههی اونی که اسکولیوز داره به احتمال زیاد بچه ش اسکولیوزی میشه 🙁
برای ازدواج هم مشکلی نیست و همچنین برای بچه دار شدن:)
11 مهر 1396 در 00:01
۳۰درصد احتمال اسکولیزی شدن فرزند وجود دارد
18 بهمن 1393 در 16:19
سلام.حالتون خوبه من اسکولیوز عمل کردم الان 4ماه میگذره میخواستم بدونم ایا میتونم رو زمین بشینم کی میتونم ؟
23 بهمن 1393 در 13:07
سلام عزيزم
بعد از ٦ ماه بريسو در اوردم نميدونم دقيقا چقدر بعدش رو زمين نشستم ولي خب الان سالهاست رو زمين ميشنم و مشكلي نيست عزيز دل
نگران. نباش زمان همه چي رو به حالت قبل برميگردونه
انشاالله سلامت باشي
1 اسفند 1393 در 20:55
استراحت بعد عمل چه قدره ؟
مثلا من ك الان ميرم مدرسه خيلي وقت بديه ك عمل كنم؟
شكل ظاهريش كاملا خوب ميشه؟ وقتي نگاه ميكني بش جاي زخم و اينا نيست؟
3 اسفند 1393 در 02:49
سلام رومینا جان
بستگی به خودت و جسمت و بدنت داره
من خودم ضعیف بودم و بیمار نخاعی و استراحتم تقریبا یک ماه در بیمارستان و دو ماه بعد در خونه و کلا تا 6 ماه درگیر بودم به شدت و حتی مدرسه هفته ایی دو روز می رفتم
منتهی من خیلی ها رو دیدم فقط 4 روز بیمارستان بودن و نهایتا یه ماه درگیر درد و استراحت بودن
بذاری تابستون بهتره ولی کلا به خودت و سلامتیت بستگی داره با پزشکت مشورت کن عزیزم
بله من که 80 بود الان بسیار زیبا و مانکن گونه ست خیلی خوبه
جای زخم مثه یه نوار باریک سفید روی پوستت میمونه اگر مواظب باشی و تو دوران بعد از عمل که بریس میپوشی بدنت از بریس زخم نشه خوبه وگرنه جای عملش خیلی ظریف و خوبه اصلا معلوم نیست
مواظی زخم بستر باید باشی همین
23 اسفند 1393 در 10:25
سلام من انحراف نخاع دارم و الان چن ماهی که خیلی کج شدممممم اصلا جلو اینه نمیرم همش در حال گریه اخه من امسال سومم و امتحان نهایی دارم دکترا میگن عمل شم واسه 15 فروردین نوبت عمل دارم و خیلی میترسممممم لطفا راهنمایم کنین
ممنون میشم
23 اسفند 1393 در 20:19
سلام اسرا جان
نوبت رو برای چی 15 فروردین گذاشتن
نمیشد به بعد امتحانات موکول کرد یا دکتر تشخیص دادن باید زود عمل بشی؟
عزیزم من مشاور هم هستم میتونم کمکت کنم اصلا نگران نباش به لحاظ درسی هم سعی می کنم کمکت کنم که بتونی خودتو برسونی هر چند که کار سختی داری
عزیزم اسرا جان گفتی راهنماییت کنم ؟ در چه موردی؟ اگر همه ی کامنتها رو بخونی میتونی کلی اطلاعات خوب به دست بیاری و متوجه بشی این عمل تو هیچ دو نفری یکسان نیست ولی خب یه سری چیزها یکسانه
23 اسفند 1393 در 10:34
من بچه شمالم ساری عمل میکنم و دکترم حدادی برام دعا کنین
23 اسفند 1393 در 20:16
سلام عزیزم توکل به خدا کن انشاالله عمل به خوبی پیش میره
3 اردیبهشت 1394 در 22:17
سلام منا جان خوبی؟ دکتر گنجویان به من گفتن 5 سال بعد از عمل میتونی میله هارو دربیاری…شما درآوردی میله هارو؟ عملش به سختی عمل اصلیه؟
25 اردیبهشت 1394 در 00:49
سلام مونا خانم.من تقزیبا8سال پیش عمل کردم چن وقت پیش ی کم کار سنگین انجام دادم الان2هفته س کتفم خییییلی درد میکنه حتی از رفتن ب دکتر میترسم.نمیخام به خانوادم چیزی بگم چون همش ترس اینو دارم خدایی نکرده اتفاقی واسه پلاتینام افتاده ..فکر اینکه اگع خدایی نکرده دوباره مشکلی واسم پیش بیاد داره دیوونم میکنه چون دیگه طاقت عمل و حواشی اونو ندارم.واقعا الان ک دارم اینو مینویسم گریم گرفته تو روخدا دعام کن مشکلی نباشه چون الان درد کتفم خییلی آزارم میده.بنظر شما ممکنه دوباره مشکلی ستون فقزاتم پیش اومده باشه؟؟؟؟؟؟
6 خرداد 1394 در 10:29
سلام عزیزم
کارهای سنگین انجام نده ولی این دردها طبیعیه
گاهی ممکن پلاتین بشکنه..من پلاتینم شکست ولی تقریبا با همون پلاتین شکسته 5 سالی زندگی کردم و موردی نبود
من عمل خروج پلاتینم انجام دادم و الان خیلی راحتم بابت اون ناراحت نباش
کمی استراحت کن
اگر درد ادامه دار بود حتما به پزشک مراجعه کن نهایت یه عکس رادیولوژیه ممکنه اصلا پلاتین آسیب ندیده باشه عزیزم
من رو خبر کن از حالت دوستم
11 خرداد 1394 در 12:45
سلام.من خیلی میترسم از عمل.راستش ورزشکار هم هستم و اگه عمل کنم دیگه فک نکنم تا 6 ماه بتونم برم باشگاه . تازه اگه عمل کنم فک کنم این تابستون زهرمارم بشه همش باید تو خونه بمونم . بنظرتون چیکار کنم؟16 سالمه سال اول دبیرستان 😥 😥 خواهش میکنم کمکم کنین نمیدونم باید چیکار کنم
22 خرداد 1394 در 02:40
سلام عزيزم
درسته خيلي سخته خيلي
ميدوني خيلي خوبه كه ورزشكاري زودتر درمان ميشي چون بدنت مقاومه وزودتر به حالت عاديت برمي گردي خصوصا اگر از بد از عملت نرمش و ورزش سبك رو ادامه بدي
نه اينجور نيست كه زهرمارت بشه تو بلافاصله بعد از عمل ميتوني راه بري و با پاي خودت بري خونه و نهايت يه ماه بعد خوب ميشي
به نظرم سلامتت و علي الخصوص نكته ي مهم زيباييت رو نبايد فراموش كني بزرگتر كه بشي ورزش تو الويتت نيستو الويت هاي ديگه ي زندگي مياد سراغت مثل كار و ازدواج كه توي اينها اين بعد مهمه پس سعي كن تصميم درست رو با فكر كردن به تمام ابعاد بگيري
من كه ميگم چون ورزشكاري خيلي زود بر مي گردي رو روال
پس به حرف پزشكتو و خونوادت توجه كن
و حتما هم منو در جريان بذار عزيزم
با عنايت خداوند سلامتيت رو ارزومندم:)
19 تیر 1394 در 15:56
سلام عزیزم دوست من یک هفته بیشتره عمل کرده و دردش وحشتناکه . من خاطرات مختلفی خواندم درد نداشتند یا ننوشته بودند. لطفا اگه راهنمایی می دونید بکنید . ممنون. همیشه سلامت باشید
9 مرداد 1394 در 05:21
سلام عزیزم
لطفا پست های اسکلیوز 1 و 2 و پست صلابت وبلاگ رو بخونید اونجا اطلاعات خوبی نوشتم و خیلی از دوستان هم تجربیاتشونو گفتن
زمان همه چی درست میکنه..صبوری و صبوری
ان شاالله بهبودی هرچه سریعتر…..
4 مرداد 1394 در 21:50
سلام مناجان
امشب اتفاقی سایت شمارو دیدم الان یک ماه در گیر تحقیق وبررسی در مورد عمل هستم برای دخترم رزا . دکتر فاخری در بیمارستان میلاد به من گفتند باید عمل بشه و دستور عکس دادند چون ما عکس جدید نداشتیم و چندسال هی موضوع رو جدی نمی گرفتیم می گفتم عمل که اصلا .. ولی ظاهرا ناچاریم به عمل تو این هفته از دکتر قندهاری عامری بهتاش وقت گرفتم تا ببینم نظر همه یکی – این کامنت ها ی دوستان هم عالی بود و هم دلهره اور به قول شما فکر کنم زمان همه سختی های بعد عمل رو از بین می بره فردا 1394/5/5 مرداد میرم پیش دکتر قندهاری تا نظر دومین دکتر رو بدونم برام دعا کنید واقعا تو بد شرایطی هستم . از این که پاسخ من رو بدید من رو بی نهایت خوشحال می کنید چون این روزها ی قبل از عمل داشتن دوستی که اطلاعاتش زیاد باشه خیلی به تصمیم گیری ما کمک می کنه به خصوص که من تو اینترنت فیلم جراحی رو دیدم و ….
9 مرداد 1394 در 05:43
سلام مامان عزیز
نگفتین دخترتون چند ساله است؟ سن مهمه تو این عمل
به لحاظ شرایط بیمارستان و بعد عمل که همه چی اوکی هست خیالتون راحت که پرستارها و دکتر تا دلتون بخواد ناز دخترتون رو می خرن
شما هم آرام باشید تا دخترتون هم در آرامش باشه
لطفا پست های دیگه ی مربوط به اسکلیوز رو در وبلاگ مطالعه بفرمایید
و اینکه بازم میگم گذر زمان و صبوری همه چی رو درست میکنه..پناه بر خدا..
22 مرداد 1394 در 21:41
سلام منا جان من امشب تازه با خیال اسوده تونستم دوباره سری به سایت شما بزنم درگیر کارهای
دخترم رزا بودم تازه شهریور94 14 ساله میشه تو بیمارستان میلاد از دکترش خیلی تعریف می کنند حسابی تحقبق کردم چند تا مریض اش رو هم بعد عمل دیدم الان دیگه ارامش ام رو بدست اوردم به ما برای 94/6/21 وقت بستری دادند از همه دوستان می خوام برای همه و دخترمن دعا کنید تا انشالله به خوبی و با موفقیت این عمل انجام بشه . البته نوع اسکولیوز رزا از نوع کیفوز هست و انحراف به چپ و راست نداره ولی چون قوز اش 80 درجه شده باید عمل بشه این رو بگم من خیلی سال فهمیده بودم ترس مانع میشد دنبالش رو بگیرم یعنی یه جور هایی قبول نمی کردم به نظرم مادرهایی که با این مشکل روبه رو میشن این اشتباه من رو تکرار نکنند . من باز بعد از عمل براتون کامنت می زارم
موفق و پیروز باشید
28 مرداد 1394 در 01:52
سلام مامان مهربون
زیر سایه ی خداوند و ائمه ع صحت کامل دختر شما رو آرزومندم..
نه ترسی نداره دخترتون دقیقا تو همون سنی هستن که من عمل شدم و درجه انحراف هم مشابه هست من الان قوس کمرم و سلامت کمرم مثه مانکن ها صاف و بی نقصه 🙂 خدا روشکر
ان شاالله دختر تون رو زیبا و قدد بلند و سلامت به زودی میبینید..
28 مرداد 1394 در 14:04
سلام کامبیزم باز اومدم با اجازه مدیر محترم سایت به عنوان کسی که عمل اسکولیوز با زاویه 70 درجه داشت شمارمو میزارم تا به دوستان مشاوره بدم و تشکر میکنم از تمام کسایی که منو محرم دونستن و تماس گرفتن چه محیط مجازی چه تماس مستقیم
09195099489
30 مرداد 1394 در 03:05
سلام
دستتون درد نکنه..
18 شهریور 1394 در 13:00
سلام مونا جون من 20 روزه عمل کردم
ولی گرفتی ک از وجود پلاتینها احساس میکنم خیلی اذیتم میکنه
میخاستم بدونم شما چند روز طول کشید تا به وجود میله ها عادت کردی
28 شهریور 1394 در 14:49
سلام دوستان
سلام منا جان امیدوارم خوب و خوش باشی من تا اخر عمرم همیشه دعا ت می کنم ای نازنین .
عمل دخترم روزیکشنبه 22 شهریور با موفقیت انجام شد خدا رو هزاران بار شکر که همون جوری که می خواستم شد بعد از جراحی هیچ درد و سختی نداشت سرحال بود تو بخش مراقبت های ویژه هم با همه ما حرف می زد از اتاق عمل و دکتر و …. می گفت احساس می کنم واقعا معجزه الهی بود که همه چیز به خیر وخوشی انجام شد . سه روز بیمارستان بود و روز چهارشنبه هم امد خونه .
حرف برای گفتن زیاد دارم حالا دوستان اگر سوالی داشتند 02633262289 به من زنگ بزنید ( نیاورانی)
منا جان صمیمانه و مادرانه به خاطر این وبلاگ ازت تشکر می کنم به ادرس فیسبوک من به نام مانداناشریف سر بزن . می بوسمت موفق باشی :bye:
28 شهریور 1394 در 19:04
سلام مامان ماندانای مهربون
ممنون از بزرگواریتون
خدا رو هزاران مرتبه شکر که دختر خانمتون به سلامتی عملشون انجام شد
🙂
18 آبان 1394 در 19:27
سلام خسته نباشین ،من اسکولیوز دارم و بیماریم مادرزادیه راه هم نمیتونم برم ،به نظرتون میشه عمل اسکولیوز کنم در حال حاضر از بریس کاملا بسته استفاده میکنم ،یجا خوندم نوشته بود عمل جراحی فقط واسه اوناس که راه میرن ،و فقط اسکولیوز دارن ایا اینطوره؟ ممنون میشم اگه جوابمو بدین
27 آبان 1394 در 18:46
سلام دوست عزیز
من آسیب نخاعی هستم و از ویلچر استفاده می کنم کمی بعد از آسیب نخاعی به خاطر فلج شدن ماهیچه های اطراف ستون مهره های و استفاده ی نا برابر از بدنم درگیر اسکولیوز شدم و در سن 12 سالگی عمل اصلاح اسکولیوز رو انجام دادم
بنابراین اینکه چون نمیتونید راه برید اسکولیوزتون رو درمان نمی کنن دلیل درستی نیست..
بهتره قبل از اینکه وقت رو از دست بدید به پزشکتون مراجعه کنید
سلامت و موید باشید..
18 آبان 1394 در 19:29
18 سالمه
26 آذر 1394 در 14:00
سلام عزیزم من مانیا جواهری هستم و دوسال پیش کمرم رو پیش دکتر گنجویان عمل کردم خیلی خوب بود و من الان 14 سالمه کمرمو دوست دارم چون خیلی صافه!!! و درمورد مو هم این که منم موهام تا کمرم بود و همش بر باد رفت خلاصه ممنون بابت متن خوبت موفق باشی :-* 😛
24 دی 1394 در 13:01
سلام خوب هستید . منا خانم من تو اردیبهشت 94 به شما پیام دادم ولی جوابی دریافت نکردم لطف می کنید راهنماییم کنید برادر من خرداد ماه عمل کیفوز و اسکلیوز انجام داد 17 سالشه من بابت مراقبتهای بعد از عمل نگرانم الان دیگه از بریس تو خونه استفاده نمی کنه فقط وقتی مدرسه میره استفاده میکنه . می خواستم بدونم مشکلی نداره ؟ من همش میترسم که خدای نکرده بیفته و پلاتینش بشکنه . نمی دونم چطوری می تونم بهش کمک کنم . در ضمن داداشم خیلی لاغره ازپشت یه مقدار میله ها مشخصه دکتر گفته چاق بشه دیگه معلوم نیست ، بابت اینم نگرانم واقعا همینطوره؟ ممنون میشم راهنماییم کنید مرسی
24 دی 1394 در 13:22
سلام عزیزم
نمی دونم کدوم پیام رو میگین پیامها زیادن بابت عدم پاسخگویی عذر میخوام
مراقبت زیادی نیاز نیست فقط ضربه به کمرش نزنه با توجه به اینکه پسره و اوج نوجوونی خب طبعا فعالیتش زیاده منتهی فقط ضربه سنگین و شدید خطرناکه وگرنه هر کاری دیگه ایی که دوست داره میتونه انجام بده
الان چون تازه عمل کرده اینجوریه
اینکه میگم تازه عمل کرده به خاطر اینه که برای من 6 ماه اول هر روزش انگار تازه بود و خیلی سخت
بعد از باز کردن بریس یه زمان 6 ماهه نیازه تا بهتر بدنش کنار بیاد و خوب زخم هاش ترمیم بشه یعنی کلا یه سال یه ساو خورده ایی زمان نیازه تا یکم بدنش عادت کنه و روال بشه
در مورد لاغر بودن من هم لاغرم در بعضی از قسمت مخصوصا گردن حس می کردم میله رو اما با گذشت زمان کم کم طبیعی میشه براتون یعنی دیگه متوجه اش نمیشه
اگر گاهی درد داره بریس قسمت پشتی رو بذاره زیر کمرش و نیم ساعت دراز بکشه همه چی به حالت قبل بر میگرده
من حتی یه قسمت از میله ام شکسته بود و مدت ده سال با همون میله ی شکسته زندگی کردم..فقط عکس ازم گرفتن که محل شکستی رو ببینن یه وقت خطرناک نباشه وگرنه برام مشکل ساز یا دردناک نبود
یواش یواش به حالت عادی برمیگرده
زیادم بکن و نکن براش نکنید و بذارید به کاراش در حد توانش رسیدگی کنه و برای خودش زندگی کنه
سلامت باشید عزیزم
26 دی 1394 در 14:19
سلام منا خانوم ، ممنون از اینکه جواب دادید . ایشالله همیشه شاد و سلامت باشید . برای داداش منم دعا کنید که حالش خوب خوب شه . مرسی
28 بهمن 1394 در 15:10
سلام مونا جان من الان شش ماه پیش عمل کردم و فقط دوماه و نیم بریس .پوشیدم و اصلا درد ندارم فقط خواستم بگم من که زود بریس رو دراوردم مشکلی که برام پیش نمیاد ؟یعنی ممکنه اسکولیزم دوباره برگرده یا نه ؟ الان هفته بعد قراره برم دکتر تصویر برداری که کردم رو نشون بدم ظاهرا تو عکس چیزی نیس
5 اسفند 1394 در 22:39
هر كاري كه با نظر پزشكت انجام بدي منعي نداره عزيزم خيالت راحت:)
عكس رو بايد مجدد درجه بندي كنن ببينن چقدر از انحراف باقي مونده و ايا به سمت خوب شدن صد در صد هست يا خير
ان شاالله سلامت باشي عزيزم
15 اسفند 1394 در 17:20
سلام خواهر گلم
من کیفوز دارم حدود 40 تا 45
نمیدونم چیکار کنم خیلی ام درد دارم
خسته شدم
دکتر خوب بهم معرفی کن خواهشا
17 اسفند 1394 در 11:20
سلام جناب مجتبی
این پست رو با همه ی کامنت هاش بخونید لطفا
https://mona.special.ir/archives/775
سلامت باشید ان شاءالله
16 فروردین 1395 در 08:52
سلام منا خانم، سال نوتون مبارک ، انشالله همیشه شاد و سلامت باشید . من یه سوال داشتم . برادرم عمل اسکلیوز کیفوز رو تو خرداد 94 تو رشت انجام داده . قسمت پشت میله ها مشخصه ، البته من یه بار از شما پرسیدم گفتید که عادیه و به این حالت عاذت می کنه ولی ما هم متوجه میله ها در پشتش می شیم می خواستم بپرسم امکان داره بعد از عمل به علت رعایت نکردن دوباره کیفوز و اسکلیوز برگرده به حالت قبل . من خیلی نگرانشم . البته پزشکشون گفتن که این حالت عادیه به خاطر اینکه بیشتر از این نمب تونسته پشتشو صاف کنه . میشه راهنماییم کنید ممنون
16 فروردین 1395 در 09:22
سلام عزیزم
سال نو شما هم مبارک
همچنین شما دوست عزیز
اینکه میله ها معلومه و تا حدی هنوز انحراف موجوده طبیعیه…من خودم انحرافم بعد از عمل 20 درجه بود و یواش یواش کمتر شد
میله ها هم در بعضی قسمت ها مثه اولین مهره بعد از گردن که که گردن خم میشه اواسط ستون مهره ها و و در انتهای ستون مهره ها که کمر از لکن جدا میشه بیشتر مشهوده
در مورد برگشت انحراف که باید عرض کنم این جراحی انعطاف و برگشت انحراف رو میگیره بعد از سپری کردن مدتی مهره ها جوش میخوره و ستون فیکس میشه به طوری که من الان میله ها رو در اوردم همچنان بدون انعطافم و انحرافم تغییری نکرده
🙂
نگران نباشین و فقط مواظبت کنید..همین
16 فروردین 1395 در 10:59
مرسی عزیزم بابت اینکه جواب دادین . منتها عمل برادر من از گردن نبود ، از پایین تر از گردن تا کمر بوده و قسمت وسط پشتش مهره ها معلوم هستند و یه مقدار بالاتر از بقیه قرار داره (وسط پشتش) . دکتر گقته عادیه چاقتر بشه معلوم نیست . من همش احساس میکنم که مهر ه ها ممکن بالاتر بیاد . معذرت میخوام که همش مزاحمتون میشم ولی این مسئله واسم خیلی نگران کننده است . در مورد گردنشم احساس می کنم داره کج میشه به سمت جلو . (شاید به خاطر استفاده از موبایلم باشه ) البته قبلا با پزشکشون صحبت کردم . منتها احساس می کنم که به خاطر نگرانیم راستشو نمی گن بابت اینکه پی اممو خوندید و پاسخ دادین ممنون عزیزم ایشاله سالی پر از موفقیت ، شادی ، سلامتی و خوشی داشته باشید
10 شهریور 1395 در 13:09
سلام مونا خانم . وقتتون بخیر . خوب هستید من یه سوال دارم داداش من پارسال عمل کیفوز و اسکلیوز انجام داده الان دکتر گفته دیگه نیازی نیست از بریس استفاده کنه باید از یه قوزبند تن ساز استفاده بشه . خواستم بپرسم شما هم الان از قوزبند استفاده می کنید . اگه آره میشه بفرمایید از کجا و جطور تهیه کنم این نوع قوزبند رو (البته دکتر گفتن الان دیگه اصلا نیاز به بریس نداره ) ممنون میشم اگه جواب بدید . متشکر
18 بهمن 1395 در 00:52
سلام موناجان بعدازعمل تاچه مدت نمیتوان دمرخوابیداخه من عمل کردم سه ماه پیش وعادت دارم به پشت بخوابم وتکالیفم روبنویسم الان خیلی برام سخته
20 بهمن 1395 در 22:17
سلام عزیزم
تقریبا بعد از 6 ماه تا یک سال دیگه به همه ی کارهات میرسی..:)
تنت سلامت عزیزم
20 بهمن 1395 در 22:18
سلام عزیزم
نه عزیزم من قوزبند استفاده نکردم
15 اسفند 1395 در 11:39
سلام تو رو خدا اگه کسی میدونه جواب بده. اینکه دکتر فاخرب واسه جراحی اسکولیوز چطورن؟ خواهر من پانزده سالشه. میگن که باید عمل بشه. لطفا راهنمایی کنید. و اینکه قبل عمل چیکار باید بکنیم
15 اسفند 1395 در 21:59
سنش هم مناسبه برای عمل و جای نگرانی نیست..
امیدوارم زودتر خبر سلامتیشو برامون بنویسی
15 اسفند 1395 در 11:41
منظورم دکتر فاخری بود. مونا خانوم اگه میشه راهنماییم کنین. هممون داریم میمیریم از استرس
15 اسفند 1395 در 21:58
سلام عزیز دلم
مهم ترین فاکتور توی عمل شناخت و بررسی و کسب اطلاعات و حفظ روحیه ی خودتون و خواهرتونه
و اینم بگم این عمل نیم قرنه که خیلیییی حرفه ایی تو ایران انجام میشه
توکل کن و بسپار به خداوند البته بعد از تحقیق و شناخت از پزشک و بیمارستان و…
امیدوارم خواهرتون سلامتی کاملشو به دست بیاره..
این پست رو هم بخونید
https://mona.special.ir/archives/775
21 مرداد 1396 در 11:02
سلام ببخشید میخواستم بدونم بعد از دو و نیم ماه تکان های ماشین میتونه مشکل ایجاد بکنه ؟چون ماشین ما عقبش خیلی میپره
21 مرداد 1396 در 13:38
سلام عزیزم نه
فقط ممکن درد داشته باشی
سعی کن محکم خودت رو به صندلی بچسبونی تا زیاد تکان ها به ستون فقراتت وارد نشه
ولی کلا با این چیزا مشکلی ایجاد نمی شه…..
سالم و تندرست باشید…
19 شهریور 1396 در 23:42
سلام. من ۱۹ سالمه و الان ۲۹ روزه که عمل کردم. تا پارسال نمیدونستم اسکولیوز دارم و اصلا مشخص نبود. فقط اگه کسی میدونست و دقت میکرد یا دست میزد به پشتم متوجه میشد و از اونجایی که بشدت لاغرم فکر میکردم بیرون زدگی دنده ام به خاطر لاغریمه. با این که همیشه لباسای لختی میپوشیدم هیچ کس هیچ کس، مامان بابام و حتی خودم متوجه نشده بودیم. اصلا نمیدونستیم هم چیزی تو دنیا وجود داره!!! در این حد یعنی!
خلاصه که یه روز که داشتم تو اینه قربون صدقه خودم میرفتم متوجه شدم یه چیزی عادی نیس. من هیچ وقت! هیچ فاکینگ وقت قوز نمیکردم که بخوام قوز دربیارم و همیشه از این موضوع میترسیدم چون میدیدم دوستامو تو مدرسه که بریس میبندن و خیلی سختشونه. یهو دیدم عه! یه ورم قوز داره یه ورم نداره! همینو سرچ کردم و سر از وبلاگ شما دراوردم و واقعا حقیقتا باید بگم ترسیدم به معنای واقعییییی!
رفتم دکتر و گفت چون سنم زیاده و اینا بریس جواب نیست و فقط عمل. و من چون سال کنکورم بود یه سال به هر دری زدم ک عمل نکنم. خلاصه بارِ روانی خانواده و اشک و اه و فکر اینکه نکنه پس فزدا بچه امم مث خودم بدبخت شه روانیم کرده بود. هنوزم‌میکه البته.
امسال عمل کردم. چهار هفته پیش.
اتاق من خصوصی بود هزینه اش زیاد شد. دکترمم گنجویان بود که خدا خیرش بده واقعا.
فکر کنم هرچی اسکولیوزی تو ایرانه ایشون عمل کرده :)))
یه روز قبل عمل بستری شدم و از اونجایی واقعا عصبی بودم بلند بلند زار میزدم و میخواستم بگردم دکتر گفت دوتا قرص ارام بخش بهم بدن اولیش که خب خیلی کار نکرد دومیش قشنگ بی هوشم کرد تا صب. یادمه شب قبل عمل بیدارم کردن و یه خانم بهیاری با
با یه محلولی که باید میخریدیم منو شست ولی اون اثر قرصه اینقدر زیاد بود که اصلا نفهمیدم چجوری منو شست! خودم لخت شدم یا خانمه لختم کرد خلاصه سواله برام :)))
صبحشم باز اثر قرصه اینقدر بود که با لبخند رفتم تو اتاق عمل عادی خوابیده بودم‌و قبل از اینکه بزارنم رو تخت اصلی عمل بیهوشم کردن و بعدش هیییییییچییییییییی یادم نیس. یعنی اوت تایمی که بیهوش اوردنمم یادم نیس. تو ریکاوری هم یکی زد روشونم گفت پاشو تموم شد :)))
عمل ۷ ساعت طول کشید. من ساعت چهار اینا تو بخش بودم. لخت! سند بهم وصل بود (هیچ حسی نداشت و همش بهیارا تمیز میکردن و خیلی اوکی بود) – روی پشت بریسم خوابیده بودم – زیر سرم ملحفه بود – یه دستگاه بود که هی مرفین تزریق میکرد و به آنژوکتم وصل بود – یه دونه از این بیل بیلکا که ک میزنن به انگشت واسه چک ضربان و قلب و اینا به دستم بود ( چقدر پزشکی حرف میزنم الله و اکبرررر!!! ) (فقط روز اول) – هر روز حتی قبل عمل یه آقایی میومد ازم خون میگرفت ( دقیقا عین یه پشه!! ) – هر روز بهم هپارین میزدن تو بازوم (اصلاااا درد نداشت) – روز اول مردم از تشنگی – تا سه روز هیچ گونه غذایی نمی خوردم روز سوم بهم اب ماهیچه دادن و بعدش عادی شد – هر روز دکتر صبح میومد چکم میکرد – روز دوم فیزیوتراپ اومد پاهامو خم کرد یکم و دستم رو حرکت داد ( روز اول به هیچ وجه نباید پامو تکون میدادم) – بهم اسپیرومتر دادن تا ریه ام باز شه و این دردناک ترین بخشش بود (البته واسه بار اولش) – و داستانم تازه از روز سوم شروع شد که باید راه میرفتم! یعنی من بعد از عمل هیچ گونه دردی به لطف مرفین نداشتم و مرفینم کاملا هوشیارم کرده بود اصلا نمیخوابیدم بعد چون وی ای پی بودم مامان و بابام جفتشون میموندن پیشم اون دوتا خواب خواب من بیدار 😐 یه شبای گهی بود که نگم اصن خوب شد گذشت. هر بیست دقیقه هم یه پرستار و بهیار میومدن چکم میکردن خدا خیرشون بده ماه بودن ماااااه! روز سوم اقای دکتر اومدن خودشون با الکل بدنمو تمیز کردن و لباسمو تنم کردن (قبل عمل گفتع بودن تی شرت نخی پسرونه ی تنگ که با شامپو بچه شسته شده باشه و اتو شده باشه) تنم کردن و بعد روی بریسمم گذاشتن و سفت کردن. اقای فیزیو تراپمم بود و کمکم کرد راه برم و به مامانم یاد داد چجوری از تخت بلندم کنه و بخوابونه – خلاصه بعدش همش راه میرفتم ولی از وقتی بریسو پوشیدم تازه فهمیدم شت!!!!!!! چقدر دنده هام درد میکنه! اقا فقط نالههههههههه خیلی بد بود خیلی!! البته همون روز دکتر بریسم اومدم بریسمو برد اصلاح کرد اورد که من تو اون مدت مردم ولی بعدش درست شد. خلاصه روحیه ادم بفنا ست تا سه هفته. و اینکه دو روز اول با مامانم میرفتم دست شویی. روز چهارم اقای فیزیو یادم داد از پله بالا پایین برم – روز چهارم اومدن سرم رو روی تخت شستن و مثل عروسکا بافتن.( موهانو کوتاه نکردم و دوتایی قبل از عمل بافتم و اصلا اذیتم نکرد) – روز پنجم مرخص شدم – غذای بیمارستان عالی بود خود بیمارستادن عالی بود دکتر عالی بود سخت بود درد داشت ولی الان یادم رفته! باورم نمیشه یادم رفته! سخت سخت ترین قسمتشم ماشین سوار شدنش بود. چون ماشینموت شاسی بود و بلند جیغ میکشیدم موقع سوار شدن! یه هفته بعد رفتم عکس گرفتم بعدم رفتم دکتر و پانسمانمو باز کرد ( پانسمان یه چسب بود روی زخمم. و زخمم بخیه نخی نداشت مثل بریدن انگشت که دوتا لبه ی پوست کنار همه اینم اونجوری بود اصلا بخیههه نداشت درد نداشت و کاملا بیحسه کاملا!) فرداشم رفتم حموم. با مامانم و نشسته (تا یه ماه دیگه هم همینه) – الان دیگه تقریبا کارامو خودم میکنم و تنها آزارش همین بریس لامصبه که بشدت سفت و سنگینه! و کمرم کاملا صاف شده ( صاف شدن استخوان ها بستگی به میزان پاسخی داره که وسط عمل بیدارت میکنن میگن پاتو تکون بده که من یادم نیس البته دکترم اینطور بهم گفت بعدم گفت دستگاه هم دارن که تشخیص بده اگه من ج ندم) قبل عملم یه ام ارای ( ده دقیقه طول کشید) و ازمایش خون بود (تو خود بیمارستان مهراد) و دو روز علاف ساخت بریس بودن.
اهان صورت شستن هم خیلی سخته :))
قدمم ۶ یا ۷ سانت بلند شد.
خلاصه سخته ولی یادت میره!
20 شهریور 1396 در 09:08
سلام عزیزم..خدا رو شکر که سلامتیت رو به دست اوردی..
واقعا همیشه گفتم سخته اما می ارزه..
10 مهر 1396 در 23:47
سلام ببخشید من تقریبا چهار ماه از عملم میگذرد یکی از فامیلمان وقتی میخواست بلند بشه چون نمیدونست دستش و گذاشت رو گردن من و بلند شد من دو روز درد خفیفی داشتم آیا نیاز به عکس گرفتن دارد؟
13 مهر 1396 در 23:20
ببخشید یک سوال دیگه داشتم من فکر میکردم که شنای کرال سینه و غورباقه را میتوانیم از ۴ ماه انجام دهیم ولی الان که از دکتر پرسیدم گفتن از شش ماه… ایا ایرادی دارد؟خیلی ممنون
15 مهر 1396 در 07:49
هر چی پزشک معالج میگن همونه…
15 مهر 1396 در 07:48
سلام عزیزم
اگر دردت جدیه به پزشک مراجعه کن عزیزم
14 مهر 1397 در 00:30
سلام من ٢٥ سالمه ، از ١٦ سالگي اسكوليوز دارم دو سال بريس استفاده كردم و بعد دكتر بهم گفت جراحي كن من ترسيدم و شروع كردم ب ورزش به جاي جراحي، اخه يه دكتر ديگه بم گفت ورزش ميتونه جلوي رشد بيشتر انحراف رو بگيره ، خلاصه دو سه سال اصلا يادم رفته بود ك من اسكوليوز دارم چون ن بريس داشتم ن خبري از دردهايي ك قبلا داشتم بود، دانشگامو تموم كردم و رفتم سر كار و مجبور شدم بخاطر معاينات مربوط ب بيمه و اينا برم دكتر و دكتر هم متوجه اسكوليوز من شد و گفت ك ب قلب و ريه ت ممكنه اسيب زده باشه و خودت ندوني اون دكترا رو هم رفتم و معلوم شد مشكلي برا قلب و ريه ندارم ، ولي همين دوباره منو ياد مشكلم انداخت و الان دكترم رفتم باز و بهم گفت جراحي كن ، حالا من دو دلم ايا جراحي كنم يا ن چون واقعا بجز اينكه گاهي درد خفيفي تو كمرم دارم هيچ مشكلي ندارم و شغلم هم جوريه مدام بايد توي استخر و درحال شناكردن باشم نميدونم عمل كنم برام خوبه يا نه همش ميترسم بدتر شم ، در ضمن ترس اينكه نتونم بچه دار شم هم هست ، توروخدا جواب منو بدين من چيكار كنم با اين سن جراحي سخت تر نيست؟ من ده ساله دارم با اسكوليوزم زندگي عادي ميكنم هيچكس هم تا حالا متوجه انحراف من نشده نميدونم دكتر چرا همش ميگه جراحي كن ده سال پيش من ٥٠ درجه بوده انحرافم و الانم همونه
15 مهر 1397 در 03:32
سلام عزيزم
نمى دونم كدوم شهر هستى اما سعي كن يك ويزيت پيش دكتر گنجويان برى
در مورد اينكه عمل كنى يا نه علاوه بر نظر پزشك تصميم با خودته
اما من در مورد خودم ميگم
همونجورى كه ميگى اصلا يادت رفته بود كه اسكوليوز ددارى سنت يه جوريه كه خيلي برات مهم نيست
اما از يه جايي به بعد خيلي مهم ميشه
علاوه بر درد جسمى روى اعتماد به نفس خيلي تاثير داره
پس سعى كن تو سن مناسب براى عمل تصميم قطعيتو بگيرى تا نتايج عملت خوب بشه
در مورد بچه دار شدن هيچ مشكلى ندارى تازه عمل كنى بهتره چونكه ديگه سلامت ستون مهره و قلب و ريه دارى و تو باردارى مشكلى ندارى اما…. متاسفانه همه ى افراد اسكوليوزى به يه نسبتى اين ژن رو به بچه هاشون منتقل مى كنن طبق نظر دكتر گنجويان
باز مى گم خيلي سبك و سنگين و مشورت بكن با توجه به اينكه ميگى اصلا معلوم نيست
حتما برو پيش دكتر گنجويان
و يه مورد ديگه بعضي از تكنيك هاى شنا باعث افزايش اسكوليوزت ميشن حتما در مورد كارت هم با پزشكت مشورت كن و اينكه دكتر گنجويان تا جايي كه راه داشته باشه با ورزش شنا بيمار رو به سمت سلامتى هدايت مى كنه
اميدوارم سلامت باشين❤️
14 مهر 1397 در 00:36
راستي ب نظرتون اگه جراحي كنم بازم ميتونم شنا كنم و به شاگردام اموزش بدم، ميتونن باشگا برم و ورزش كنم يا برقصم ؟ ، توروخدا اگه كسي جراحي كرده منو راهنمايي كنه ، اينكه سراسر كمرم ميخاد پلاتين و ميله بشه چند روزه ك نميزاره من ب زندگيم برسم …
15 مهر 1397 در 03:36
فكر كنم بتونين مشكلى نباشه
فقط
كمرتونو رو نمي تونيد خم كنيد
و بايد تو ورزش و رقص و… حداكثر استفاده رو از دستها و پاها و سر و گردن ببريد….
حتي بعد از خروج پلاتين ها( من بعد از ١١ سال در اوردم) كمر ديگه انعطاف نداره و مثل همون موقعيه كه پلاتين دارى
راستى توى پارالمپيك يكى از قهرمانان شنا نه دست داشت نه پا و فقط يه نيم تنه بود بنابراين هر كارى ممكنه فقط كافيه كه بخواى❤️
15 مهر 1397 در 22:56
مرسي از راهنماييت عزيزم ، حتما و حتما ميرم پيش دكتر گنجويان هم ، اميدوارم شما هم هميشه سلامت باشين باز هم ممنون از دلگرمي كه بهم دادي ، ❤️
1 مهر 1399 در 02:13
سلام مونای عزیز,اولینباری که من فهمیدم بیماریم(اسکولیوز)درمان قطعی داره از طریق شما و همین سایتِ پرمحتوات بود, از اون شب شیش سال میگذره و من الان بیستو یک سالمه و توی سن هفده سالگیم عمل شدم…. من خیلی ممنونم ازت چون بواسطه ی شما چشمام به روی دنیای اسکولیوز باز شد و تحقیقام شروع شد و با دنیایی از اطلاعات در مورد این بیماری, رفتم پیشِ دکترم و وقتی باهام حرف زد متوجه شد و گفت تو اطلاعات تئوریت در این مورد مثل خودمه باید دستیارم بشی???? و من هرچقدر کم یا زیاد خودمو مدیون شما میدونم, انشاالله که حالت همیشه خوب باشه و هیچوقت مشکل و بیماری سر راهت قرار نگیره????❤
27 مهر 1399 در 01:04
سلام عزيز دلم
الهى شكر شكر شكر
هميشه خوب باشى
ممنون از آرزوى خوبت براى من
3 بهمن 1401 در 00:06
سلام من پارسال فهمیدم اسکولیوز دارم ۳۸ درجه بود عکس انداختم سه ماه بعد شد ۲۷ درجه بعد۹ ماه هم شد ۲۱ درجه امروز قرار بود بریسمو ۴۸ ساعت باز بزارم و عکس بگیرم وقتی عکس گرفتم شده بود ۴۲ درجه واقعا میترسم اصلا توقع نداشتم کم شده بود و واقعا فکر نمیکردم انقدر زیاد شه هنوز نرقتم دکترمو ببینم ولی میترسم بگه عمل میخواد و مطمعنم میگه نمیدونم باید چه کار کنم