من و نخاع

ایام سوگواری محبوب دلها، ابا عبدالله الحسین (علیه سلام) رو تسلیت می گم و التماس دعای فراوان دارم

1
اولین سایتی که در ورود به دنیای مجازی باز کردم سایت مرکز ضایعات نخاعی جانبازان بنیاد شهید و امور ایثارگران بود از همون موقع که نوپا بود من با این سایت همراه بودم تا به امروز که دیگه یکی از منابع بزرگ محسوب می شه با عضو شدن تو خبرنامه ی سایت هر چند وقت یکبار که مقاله یا کلیپ آموزش یا کنفرانس و کلاس های آموزشی برگزار می شد من با این سایت همراه بودم و الحق و انصاف یکی از بانک های اطلاعاتی جامعی از ضایعه نخاعی ست..اغلب مقالات ترجمه شده و به روز هستند و کنفرانس ها با حمایت بیمارستانهای علوم اعصاب حمایت می شه خیلی وقت ها ویزیت مجانی برای افراد ضایعه نخاعی صورت می دن..توی فرآیند کارهای پایان نامه ام هم مسئولین بنیاد شهید و سایتشون خیلی با من همکاری کردند و دلسوزند.. و خیلی از نمونه های نخبه و فعال نخاعی رو هم بهم معرفی می کردند..و کارشون خیلی درسته
آخرین کلاس آموزشی که گذاشتن ” دوره ی آموزشی سلامت جنسی از طریق اینترنت برای افراد دچار آسیب نخاعی” افراد نخاعی که می خوان شرکت کنند مجانی هست براشون و با توجه به اینکه اینترنتی هست از هر شهری می تونن شرکت کنند..

2
دومین سایت هم که من عاشقشم سایت موسسه ی نیکوکاری رعد هست که طبق هر سال به مناسبت روز معلولین مراسم ویژه ایی می گیرن من که عاشق مراسم هاشونم و امسال هم اگر به لحاظ جسمی حالم مساعد بود و البته زنده بودم تو فکرش هستم که روز معلولین تهران باشم حتی اگر جزء برندگان مسابقه شون نباشم! می رم!.برای مراسم امسال دیگه وبلاگ خوانی نمی کنند که بگن فلان وبلاگ خوبه یا فلان، امسال مسابقه ی جالبی رو طراحی کردند مسابقه ی نقاشی، ایده و اختراع و تجربه ی موفق مدیریتی در حیطه ی معلولیت و افراد معلول سر تا سر کشور می تونن تو این سه آیتم شرکت به عمل بیارن..مسئولین رعد هم تو فرآیند پایان نامه ام خیلی کمک کردند و من رو می شناسن دیروز که تماس گرفته بودم مسئول برگزاری مسابقه بهم گفت که به دوستات بگو و من خب تلفنی به دوستای فابریکم گفتم اما گفت تو وبلاگت بذار و یا تو شهرتون به انجمن ها بگو
منم همین جور فکر می کردم که تو شهر کی هست که بهش بگم..یاد دوره ی کارورزی افتادم تو بهزیستی که با یه دختر خانوم گلی که معلولیت خاصی داشت آشنا شدم دفترچه م رو باز کردم و زنگ زدم خونشون..تو یکی از شهرهای کوچیک اطراف شهر زندگی می کنه و راهش دوره از امکاناتی که مرکز استان داره و به لحاظ جسمی هم شرایط سختی داره همش تو خونه ست و هیچ گونه وسیله ی ارتباطی نداره..تا بهش زنگ زدم کلی شاد شد و زودی مشغول و سرگرم شد مدارکشو و کارهاشو و نقاشیشو فرستاد تا تو مسابقه شرکتش بدم..کاشکی برنده بشه..:) اختراعش که خیلی جالب بود:)

شما هم بی زحمت این مطلب رو به اشتراک بگذارید و به دوستاتون، فامیل و همسایه و پسران همسایه بگید تا حتی شده برای یک روز هم مشغول و سرگرم و شاد باشن، الهی آمین

نوشته شده در سه‌شنبه 20 آبان 1393 در 00:39 و در دسته‌ی دسته‌بندی نشده. می‌توانید دیدگاه‌های این نوشته را پیگیری کنید با RSS 2.0 خوراک. می‌توانید دیدگاهتان را بنویسید٬ یا بازتاب بفرستید از سایت خودتان.