قشنگی زندگی
همدلی باهاش منو پرتاپ کرد به نوزده سال پیش..به اون روزی که همسن و سال دخترش بودم به اون روزی که مثل دخترش مسیر زندگیم با نخاعی شدن تغییر کرد..به اون روزایی که پناهی جز خداوند نداشتیم..به اون روزایی که به امید بازگشت به روال گذشته زمان کند و بی هدف و ناآرام می گذشت و مادرم از همه بی تاب تر بود مثل خود خودش که توی 40 دقیقه ایی که با من صحبت می کرد اشکاش گوله گوله می ریخت رو گونه هاش..به اون روزایی که پدرم سکوتش برای همه ی اهل خونه کمرشکن بود مثل همسرش..
و من..مونایی که امروز رو به روشون بود..صبور، ساده، پر از تجربه، راضی، پر از شکرگزاری …لبخند بر لب در حالی که برای اولین بار خودش رو از منظر پدر و مادرش خوب تصور می کرد..خوشحال بودم..و از امروزی که برام ساختن، ممنون..از امروزی که میتونم همدل و مشاور یه مادر باشم با حس و حال مادر خودم..
و با خودم گفتم میدونی مونا قشنگی این زندگی به چیه؟ به اینه که درست وقتی که تو سرگرم لحظه های خودتی، کسایی تو لحظه هاشون دارن واسه قشنگی لحظه های تو تلاش و دعا می کنن..پدر…مادر…
این قشنگی های زندگی رو دریاب مونا..
9 بهمن 1394 در 22:11
🙂 :rose: :rose: :heart: :heart: :rose: :heart:
9 بهمن 1394 در 22:13
چقدر خوبه وجود آدم هایی که باوجود مشکلات راضی و شکرگذارن
آدم احساس آرامش میکنه
5 اسفند 1394 در 22:51
ممنون
دقيقا
براي منم اينجوريه بهم آرامش ميده
پر از آرامش و خدا باشي مهديه جونم
9 بهمن 1394 در 23:44
پدر…مادر…
5 اسفند 1394 در 22:50
ددي..
16 بهمن 1394 در 18:44
سلام مونا دوست داشتنی :-*
چقدر خوبه که می تونی یه الگو باشی برای دیگران … عالی و فوق العاده است …
و چقدر عالیه که چنین پدر و مادر خوب و دوست داشتنی داری …
ان شالله همیشه موفق و شاد و در بغل خدا باشی … :inlove: :-*
5 اسفند 1394 در 22:49
سلام فاطمه جوني
خدا رو شكر كه در مورد من همچنين نظر و برداشتي داري
سلامت باشي ممنونم :*
17 بهمن 1394 در 11:23
سلام مونا جان
قشنگی زندگی اونجاست که در اوج ناامیدی، وقتی که فکر می کنی کلا به هیچ دردی نمی خوری، یک نفر باشه که بیاد سراغت و همه تجربه هات رو بذاری در اختیارش، و اون خوشحال و راضی برگرده…
اون وقت یه نفس عمیق می کشی که: منم به یه دردی خوردم. خدا رو شکر…
5 اسفند 1394 در 22:45
سلام قلم بانو جان
اين هم يه قشنگي ديگه ي زندگيه:)
18 بهمن 1394 در 10:23
زنده باد مونا
5 اسفند 1394 در 22:45
🙂
16 فروردین 1395 در 18:04
همیشه شرایطی پیش میاد که می بینی می تونی به بقیه کمک کنی. به نظرم این لطف خداست که همچین موقعیتی رو برای تو پیش میاره.
17 فروردین 1395 در 18:36
خدا رو شکر