ازدواج مرد غیرمعلول با زن دارای معلولیت
در مورد این ویدیو که در رسانه پخش شد (ازدواج مرد غیرمعلول با زن دارای معلولیت)
من هم خوشحال میشوم از پیوند و شادی دو نفر اما تماشای این خبر، بند بند وجودم را به درد می آورد؛ از تحقیر نامحسوس و محسوسی که در هر صحنۀ این ویدیو هست… از بغل زدنِ دختر معلول تا حرفهای مادر داماد خطاب به پسرش: “این دختر را مادرش تر و خشک میکنه… میتونی همه کارها رو انجام بدی؟”، تا از راه رسیدن اسب سپید خوشبختی و شازده ای که دلدادگی اش به دختری معلول، معادل “ایثار” و “از خودگذشتگی” تلقی میشود و مورد ستایش قرار می گیرد. و بدتر آنکه، حتی دختر معلول نیز خود جزیی از سیستمِ تحقیر علیه خودش شده که در اطرافش حاکم است؛ و به دوربین اجازه میدهد تصویری از شخصی ترین لحظۀ ممکن میان او و همسرش را همگانی کند: آقای داماد، چنان با افتخار عروس خانم را جلوی دوربین روی دست بلند و جابجا میکند که گویی عَلَم انسانیت و جوانمردیش را به همه نشان میدهد.
در فهم هایی از روابط انسانی که متکی بر جسم و البته جسم کامل و “بدون نقص” است، رویکرد عاشقانۀ افراد غیرمعلول به افراد دارای معلولیت چنان بعید به نظر میرسد که اگر کسی وارد رابطه ای عاشقانه با فردی معلول بشود، با ناباوری و تحیر، به شدت مورد ستایش قرار می گیرد و از طرف خداوندگارانِ روی زمین، جایگاهی خاص در بهشت موعود برایش ذخیره می شود. جالب اینکه حتی در همین فرهنگ رایج و از همین زاویه دید، ازدواج زنان غیرمعلول با مردان دارای معلولیت آنقدر ارزشمند تلقی نمی شود که اگر مردی “ایثار” به خرج دهد و با زنی معلول ازدواج کند.
نه فقط معلولیت، بلکه هر شرایطی که هر انسانی را در جزیی ترین امورش به دیگری وابسته کند، به مرور زمان، زمینه های تسلط و برترپنداری حامیان، و کوچک شماریِ حمایت شدگان را فراهم می آورد. افراد دارای معلولیت نیازمند امکاناتی هستند که آنها را تا حد ممکن مستقل کند و شان و شخصیت و حرمت آنها را مثل هر فرد دیگری در جامعه، محترم و محفوظ نگاه دارد.
این ویدیو و بازنمایی رسانه ای معلولیت و زندگی همراه با معلولیت، سرشار است از واقعیت های تلخی که در زندگی خیلی از افراد معلول جریان دارد: “معلولیت” به خودی خود “ضد ارزش” و “امتیاز منفی” تلقی می شود و در نبودن امکانات لازم، توانمندی ها و فعالیت های ضروری برای استقلال نسبی فرد، آوار همۀ برچسب ها و باورها و احساس های غلط را روی فرد معلول می ریزد…
پی نوشت: برای این عروس و داماد زندگی شیرین و خوشبختی ماندگار آرزو دارم. به تصمیم این آقا احترام میگذارم و بنای زیرسوال بردن علاقه و عشق ایشان را ندارم، بلکه منظور، نقد افکار اشتباه نسبت به افراد دارای معلولیت و ازدواج آنها با افراد غیرمعلول، و به خصوص نوع برخورد اطرافیان و همینطور رسانه ها با این نوع رویدادهاست.
_____________________
یادداشتی از دکتر نگین حسینی، روزنامه نگار، فعال حقوق معلولیت
* ازدواج عاشقانه حجت و عاطفه
20 اردیبهشت 1396 در 13:20
بسم الله
سلام مونا جانم
مشکل کلا عدم خودباوری دختراست. کلا دخترها به یک سنی که می رسند، این عدم خودباوری و عدم اعتماد به نفسشون خیلی زیاد میشه. ضمن اینکه محدودیت هایی که خانواده براشون ایجاد می کنند هم مزید بر علت می شود.
حالا اگر معلولین هم به این مسئله اضافه شود که دیگر این قضیه تشدید می شود. عاطفه هم از این قضیه مستثنا نیست و خودباوری رو نداره.
پس وقتی یک نفر همه جانبه حمایتش می کنه، لذت می برد.
ما اگر اون مشکل عدم خودباوری و عدم اعتماد به نفس را حل کنیم، قطعا دیگر این رویکرد رو نمی بینیم.
22 اردیبهشت 1396 در 11:23
سلام عزیزم
بله یکی از مشکلات همین عدم خودباوری و کمبود اعتماد به نفس هست که هم لفراد هم خونواده ها درگیرش هستند
بله بعضی وقتا می گم اعتماد به نفس همه ی آدما حل بشه دنیا بهشته باید همه با هم روش کار کنیم…..
21 اردیبهشت 1396 در 06:15
سلام مونا خانوم خوبی سلامتی
خب میدونی مونا
وقتی وجود یک انسان رو محدود به جسم و ظاهر و مادیات میکنن
و فراموش میکنن که اصل وجود هر انسانی روحش هست
اون وقت نتیجه‌اش میشه همین ویدیو و همین رفتارهای نامطلوبی که دیده شد.
شاید نیت اون فرد خیر بوده باشه اما انعکاسش به این شکل کاملن اشتباه هست.
تا زمانی که انسانها به این فهم و درک برسند که ما همه انسان هستیم و زن یا مرد و فقیر یا غنی و ایرانی یا عرب و سیاه یا سفید و … همگی با هم برابر هستیم، مشکلاتی از این دست هم حل نمیشن.
شمس میگه:
دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر — کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
گفتند یافت می نشود جسته ایم ما — گفت آنکه یافت می نشود آنم آرزوست
حالا در این مورد نظر خودت چیه مونا خانوم ؟
22 اردیبهشت 1396 در 11:34
سلام خدا رو شکر ممنون
حقیقتا جسم هم تو این دنیای جسمانی مهمه..نه ظاهر و شکلش اما کارکردش خیلی مهمه…
اینکه آدم چقدر باهوش باشه و روحش بلند باشه بتونه از کمترین توانایی جسمی کارکرد بینظیری ارائه بده واقعا حائز اهمیته به نظرم…
روح بلند و … به تنهایی مال تو فیلما قصه و رویاهاست مال این دنیای کاملا جسمانی نیست..
در مورد این ویدئو نظرم اینه که نبایستی مردان رو فرشته ی نجات نشون بدن…چه چیزی در زندگی عاطفه تعییر کرده؟ خب قبل از اومدن حجت هم پدر و مادرش یا هرکسی دیگه از این مبل به اون مبل بلندش میکرده حتما…
اون چیزی که تغییر کرده رو به تصویر نکشیدن…
من که دلم به حال عاطفه و عاطفه ها سوخت..نباید دلت بسوزه..باید به دلت تحسین کنه یه زندگی رو..
ازدواج ترحمی سرانجام نداره تهش خستگی و دلمردگی و جدایی عاطفی و …است…
21 اردیبهشت 1396 در 06:18
آخ عجله کردم
:rose:
22 اردیبهشت 1396 در 11:34
ممنون 🙂
:rose:
21 اردیبهشت 1396 در 17:07
امیدوارم امکانات برای زندگی مستقل معلولین به حدی برسه که کمی از این باورهای اشتباه و تحقیرآمیز برخی کم بشه هرچند این خانه از پایبست ویران است. مشکل اینجاست که کلا جسم بیشتر از شخصیت فرد و روحش مورد توجهه و این فقط در رابطه با معلولیت نیست. کلا دخترها قربانی این نوع نگاه هستن و خودشون هم دامن میزنن به این رفتار غلط.
22 اردیبهشت 1396 در 11:35
امیدوارم
با حرفاتون موافقم..
22 اردیبهشت 1396 در 02:00
سلام
بنظر من اگر همه بخوان مثل این خانوم حامی حقوق معلولین فکر کنن اصلا باید معلولین یا کسی با هر مشکل جسمی برای همیشه تنها بمونه!چرا نباید نشون داده بشه همچین اتفاقی؟!قطعا موقعیت های مشابهی برای افراد وجود داره که با دیدن این کلیپ میتونن به نزدیکانشون بگن ببینید اینجوری هم میشه.چرا همه چیز رو در کمال میخواهید.من اگر نقصی دارم اول باید بپذیرمش و بعد ارزشی که طرف مقابل برای من قائل میشه رو سپاسگزار باشم و باورش کنم.اتفاقا این دختر خانوم خیلی اعتماد بنفسش بالا بوده که حاضر شده ازش فیلم بگیرن.حرفی هم که زد نشون میده حقیقت رو پذیرفته.بابا این پسر عشق میکنه با این دختر خانوم همراه باشه.دوست دارن همو.حالا شما دنبال فرهنگسازی و دفاع از حقوق معلولین باشید!
الان دختر پسرای سالم و فول آپشن به سال نکشیده ازدواجشون طلاق میگیرن.چرا وقتی موقعیتی پیش اومده تجربش نکنه!خواهشا با صحبت های مزخرف یکی که درد کشیده نیست تحریک نشید و زندگی رو تجربه کنید بدون ترس و با پای دل و اعتماد به خداوند که ما و زندگی که برای ما اینهمه پر از چالشه از اون بالا که نگاه میکنی میبینی اووووه چه قدر من هیچم در برابر هستی و حتی بودن و نبودنم هم به هیچ جای هستی بر نمیخوره.دنیا داره راه خودشو میره.یکمشو میتونیم واقعا زندگی کنیم بدون اینکه قصه ببافیم تا همین فرصت هم از دست بره.فکر میکنم هر انسانی موقع مرگ نباید شرمنده سه کس باشه.خدا.مردم.خودش
ببخشید پرحرفی کردم
22 اردیبهشت 1396 در 11:46
سلام
بله باتون موافقم که باید نقص و بیماری و… پذیرفت
باتون موافقم که باید در مقابل زحمت های عزیزانت سپاسگزار بود
اما اگر کلیپ رو دیده باشید
آقا حجت میگه : من می گفتم فقط عاطفه فقط و بعد کفشش رو پاش کرد..چرا فقط عاطفه ا؟ اینو نگفت؟ کاشکی می گفت چرا فقط و فقط عاطفه؟
کاشکی عاطفه هم دو کلمه صحبت می کرد تو کلیپ که چرا ججت؟
این سبک کلیپ ساختن بدترین نوع نشون دادن ازدواج معلولینه بدترین
نشون دادن ازدواج ترحمی، ازدواجی که شخص سالم فرشته ی نجات و ستایش شونده ست و شخص بیمار دلت براش بسوزه و تحقیر شونده ست…و این خیلی دردناکه..و همینطور فرهنگ و باور عمومی رو اینجوری تغییر میده و راه رو برای معلولین خودکفا و خودباور سخت می کنه…
22 اردیبهشت 1396 در 23:22
سلام مونا خانوم
شما به خاطر شرایطتون همه رفتارها رو ترحم میبینید.
خوب این ضعف برنامه سازی ماست دیگه که البته میشه خرده گرفت به این افراد خودکفا و خودباوری که می فرمایید کوتاهی کردن تو امر برنامه سازی و نشون دادن توانایی های خودشون و معلولین.
گرچه نمیشه از یه کلیپ کوتاه جواب مفصلی که شما میخواهید رو گرفت ا ما بنظرم کاملا روشنه هم عاطفه هم حجت نترسیدن.اینهمه تردید و ترس از،پس زده شدن و مورد ترحم قرار گرفتن رو گذاشتن کنار.به چرخه زندگی اعتماد کردن.فکر نکنید عاطفه نمی تونه پس بزنه.شاید سردی عاطفه نسبت به این رابطه خیلی بیشتر ضربه میزنه به حجت!
خانواده جامعه تلویزیون رسانه،خوب یا بد،وقتی تصمیم نگیری برات تصمیم میگیرند.وقتی انتخاب نکنی برات انتخاب میکنن.
مونا خانوم این تخصص شماست و خودتون میدونید که کسی که از دور نقد میکنه اینو اونو هیچ وقت خودش جرات تجربه اون امر رو نداشته.تا وقتی که جای عاطفه نباشید نمیتونید درکش کنید و همینطور جای حجت.
معذرت میخوام به خاطر پرحرفی و احیانا بی ادبی که تو صحبتم کردم :rose:
22 اردیبهشت 1396 در 23:43
سلام
ممنون از نظرتون اقا محمد
اما عااطفه و حجت ميتونستن در براير برنامه ساز بگن نه!
من كه خودم به شخصه اگر روزي ازدواج كنم عمرا اجازه بدم برنامه سازا ازم اينجوري برنامه بسازن اين رويه ي برنامه ي اقاي احسان عليخاني هم هس كه معلول مياره و شوهر سالمش رو قهرمان ميكنه
من ترحم مخاطب منظورم نبود ترحم همسر به فرد معلول بود
متوجه نشدم كه جاي عاطفه خانم باشم كه چه چيزي رو درك كنم؟
اما ميدونم اجازه نميدادم براي جلب توجه مخاطب و برنامه ساز شوهرم بشينه كف زمين كفشمو پام كنه يا از اين مبل به اون مبل بلند كنه تا فقط دست بزنن كه عجب شوهري! تا هورا بكشن و فكر كنن قبلا اين چيزها در زندگي من رديف نبوده و حالا امداد غيبي به نام حجت اومده و نجاتم داده اين براي خود عاطفه و خونواده ش كسر شانه و براي من و امثال من الگويي اشتباه….
حالا هزاري هم كه ازدواجشون ترحمي نبوده باشه و بر اساس عقل و منطق و عشق و علاقه بوده اما اينجوري به تصوير كشيده شده متاسفانه….
نه معذرت براي چي
خيلي هم در نهايت ادب بوده ممنون از وقتي كه گذاشتين :rose:
3 آبان 1396 در 02:08
سلام ،بنده خودم دوست دارم بایه دختریازن کم توان جسمی ازدواج کنم !نه برای ترحم یااینکه قهرمان بشم … !!!؟؟؟بلکه فکرمیکنم این راهی که میتونه به تعالی معنوی ورشدروحی وآرامشم ختم بشه … !!اصلاًقرارنیست آدم سوپرمن باشه تاهمچین کاری کنه !بلکه به طرزفکرآدم ودیدگاهش نسبت به زندگی بیشتربستگی داره … !!؟یاعلی .
6 آبان 1396 در 07:56
سلام…بله درست..ولی معلولیته پارتنرتون ملاک خوبی برای سنجش میزان معنویت نیست!! این ملاک صفر و صدی رو از ذهن بیرون کنید بعد دنبال همسر مناسب باشید معلولین قدیسه یا جانی نیستند! بلکه هر کدوم طیفی از خوب و بد هستند مشابه سایر انسانها..
موفق باشین.. 🙂