من و نخاع

١٤ ژوئن روز جهانيه اهداى خون و تقدير از خون دهنده هاى هميشگيه…رفتم خون بدم هر كاري كردم و هر توضيحي دادم نپذيرفتن گفتم بابا من هيچيم نيست نبينين رو ويلچرم سرحالم..صبح تا شب ول ميچرخم كار و بار و درس و.. هنوزم جون دارم لپامو كه از آفتاب ٥٠ درجه ايي سرخ بود نشون دادم گفتم ببينيد پر خونم…خلاصه از من اصرار از اونا انكار..نشد كه نشد..گفت قد و وزنت و فشار پايين وضعيتيت متناسب نيست براي خون دادن
خون دادن براى سلامتى خوبه راستش اول به فكر سلامتى خودم بودم گفتم يكم شايد از خستگى هام كم بشه و سرحال بشم و بعدش هم فكر نيازمندا..
كاشكى يكم تبليغ بشه واسه يه روز مهمي مثه روز اهداى خون..اما خب هيچ خبرى نبود! يا حداقل من نديدم…
شما هم اگر ميتونين خون بدين براى سلامتى خيلى خوبه…تازه كار خير كردين…چى بهتر از اين كه يكيو تو يه جايى دور و نزديك، تو اين زندگانى كه به سرعت در حال عبوره حياته دوباره بدين..ما كه طبق معمول اين سعادتو نداشتيم….

نوشته شده در جمعه 26 خرداد 1396 در 01:38 و در دسته‌ی دسته‌بندی نشده. می‌توانید دیدگاه‌های این نوشته را پیگیری کنید با RSS 2.0 خوراک. می‌توانید دیدگاهتان را بنویسید٬ یا بازتاب بفرستید از سایت خودتان.