من و نخاع

۵ دیدگاه برای “زود خوب ميشم..”

1. مریم Says:
   18 شهریور 1400 در 13:13

   سلام منای عزیزم
   خدا نکنه هیچ وقت حس یه آدم بی ارزش بودن رو داشته باشی.
   سعی کن همیشه افرادی رو دور خودت نگه داری که قبل از اینکه ظاهر یا ویلچر یا توی خاک افتادن تو رو ببینن ارزش های وجودیت رو ببینن، به طوری که وقتی تو رو توی این شرایط می بینن هیچ وقت به ذهنشون هم خطور نکنه که ذره ای از ارزش هات کم شده، یا وقتی بعد از چند سال که با تو هستن وقتی توی صحبت هات بگی ویلچرم، بگن عه!!!!، مگه تو ویلچر داری؟!!!!!
   توی یکی از پست هات دیدم که نوشته بودی مگه کسی نگاه به یه آدم ویلچری می کنه؟ کسی که بخواد قبل از دیدن ارزش های تو ویلچرت رو ببینه، همون بهتر که نباشه، چون وقتی تنهایی خدا حامیته و همه ی نیازهات رو برطرف می کنه، اما وقتی چنین افرادی اطرافت باشن واقعا اذیت می شی.
   همیشه این قدددددر بزرررررگ فکر کن و این قدددددر بزرررررگ ببین که اتفاقات کوچک اطراف، خیلی نه به چشمت بیاد و نه خیلی اذیتت نکنه.
   اینها رو واقعا دارم دلسوزانه و خواهرانه بهت می گم ( چون دخترها دنیاهاشون تقریبا شبیه همه) :rose:
   * البته قابل ذکر است که خدا انسانها رو متفاوت آفریده و دیدگاه ها متفاوته، اینها دیدگاه من بود.
2. نیلی Says:
   21 شهریور 1400 در 15:12

   چقدر وبلاگتون و نوشته هاتون به دلم نشست ، همیشه قلمتون سبز باشه و دلتون سبز تر …
   امیدوارم یه روزی برسه که تو شهر و کشورمون هیچ چاله و گودالی نباشه و با خیال راحت چرختونو هل بدید تو شهر و لذت ببرید????
3. mona Says:
   7 آذر 1400 در 00:36

   ممنون 🙂
   ان شاءالله
4. مهدیه Says:
   24 شهریور 1400 در 15:40

   سلام
   مونا جونم????
   خیلی سخته…
   ولی
   تو می‌تونی!
5. mona Says:
   7 آذر 1400 در 00:36

   سلام مهديه جون ممنون عزيزم
   ان شاءالله با كمك خداى مهربووووون

دیدگاهی بنویسید