3تا ت
روز اولی که رفتم کلاس استاد روی تخته نوشت با داشتن 3 ت به موفقیت خواهید رسی1.تصمیم2.تلاش3.توکل
از اون به بعد انگار همین 3 ت روی قلبم نوشته بود میخوای موفق بشی تصصمیم قطعیتو بگیر که چی میخوای وقتی گرفتی واسش تلاش کن و بعدش دیگه بسپارش به خدا و توکل کن…
چقدر یاد این نوشته افتادم
1 اسفند 1390 در 14:16
Exactly :*
________
مونا :
سانی جطوری ؟
1 اسفند 1390 در 15:07
عسیسم …
____________
مونا :
قلبونت…
1 اسفند 1390 در 17:12
اميدوارم موفق وپيروز باشي….
_____________
مونا :
ممنون شهلای عزیز
2 اسفند 1390 در 15:42
سلام
امیدوارم تو زندگی موفق باشید
به ارشد هم فکر نکن ،ایشالا به امید خدا قبولیییییییییید
خدانگهدار
2 اسفند 1390 در 15:45
تو یه روزی سرتو بلند میکنیو با افتخار به همه میگی که تو موفقترینی
اطمینان داشته باش
2 اسفند 1390 در 21:31
سلام!!! خوبی؟
امتحان ارشدت چطور بود؟ انشاا… که قبولی!!!!
به ما هم سر بزن!!!!
بابای
___________
مونا :
سلام نمیدونم والا
هرچی خدا بخواد
خواستم بیام سمینار اما موبایلتونو جواب ندادین
3 اسفند 1390 در 17:29
بابا كجائي تو پس؟
پس اون وبلاگه رو داري ميخوني؟اميدوارم نتيجه بده
_____________
مونا :
ممنون ریحانه ی مهربون دوست جدید من
بله…انشاالله نتیجه بده
4 اسفند 1390 در 15:29
تکبییییییر
___________
مونا :
🙂
4 اسفند 1390 در 19:06
(…نظر خصوصی…)
سلام مونا جان،
امیدوارم خوب باشی خانم. این آخرین خبری هست که در مورد این تکنولوژی گرفتم. شاید برایت جالب باشد:
http://spectrum.ieee.org/biomedical/bionics/goodbye-wheelchair-hello-exoskeleton
در پناه خدا باشی
___________________
مونا :
جالب بود خیلی..
ممنون
6 اسفند 1390 در 12:03
سلام! ا چطور ؟ بجان خودم اگه گوشیم زنگ خورد!!! من چقدر منتظر بودم که اونجا ببینمت! عبدا… و کرامت و استاد پارسایی و باجی رو دیدم!!!
حیف که نشد!!! حتی من به همراه اول هم ز زدم ولی خاموش بود!!!!شما با چه شماره ای زنگ زدی؟
قسمت این بود دیگه!!! انشاا… دفعه بعد!!! مواظب خودت باش!!!
11 اسفند 1390 در 07:13
به خدا توکل کن…
____________
مونا :
اوهوم!
12 اسفند 1390 در 14:52
ممنون گلکم…….خیلی قشنگ بود. موفق باشی .
____________
مونا :
ممنون
13 اسفند 1390 در 07:21
سلام مونا خانم
ممنون از لطفت
خدا توفیق بده بعد اون 3ت تندرستی ممون کامل شه
با آرزوي سلامتي براي شما
با داشتههای مثبت و نداشتههای منفی باید شاد بود
_____________
مونا :
انشاءالله
14 اسفند 1390 در 09:38
سلام خانم ممنون گلم
موفق باشی انشالله ارشدم قبول میشی ولی بعدش مثل من تو پایان نامه گیر نیفتی
___________
مونا :
ممنون الناز جان
14 اسفند 1390 در 19:20
سلام امروز اولین بار وبلاگتون رو پیدا کردم و داستان زندگیتونو کامل خوندم…واقعاً باید به خودتون افتخار کنید و آفرین میگم به این همه پشتکار و همت و صبر من یه دختر همسن و سال شما هستم و خوندن زندگیتون واقعاً روم تاثیر گذاشت ممنونم و مرحبا به پدر و مادرتون که همچین دختری رو بزرگ کردن.براتون از خدا آرزوی سلامتی کامل رو دارم هرچند فکر میکنم مهم سلامت ظاهری نیست بلکه موفقیت و پیشرفت توی زندگیه که شما بهش رسیدین.
_____________
مونا :
ممنون برای پدر و مادرم خیلی دعا کنیدددددددد
15 اسفند 1390 در 13:03
سلام
تا وقتی این طب …. برای ضایعات نخاعی و طب گیاهی و چمیدونم این خرافات باشه، به جایی نمیرسیم!
____________
مونا :
چیز بدی که نمیگه …فقط یک رژیم غذایی ست…
16 اسفند 1390 در 17:08
nemidunam dige chera be man sar nazadi..nemidunam harfi zadam ke azam ranjidi..agar intore vaghen azat mazerat mikham ..omidvaram khob bashi..be har hal bebakhsh dost nadaram kasi azam narahat bashe..khoda negahdaret
17 اسفند 1390 در 01:28
miduni in roza ke kheili khastam yade on nevshte balayeit miyoftam emtehani ke ba eftekhar migi barande shodi az on jomalti ke ghablan migoftam va yadam rafte..bazi adamha onghadr khoban ke adam yade khoda mindazan..emtehane shoma az man sakhtare chon shoma khobi ..mamnun babate commentet…