من و نخاع

که دل سیر بخواهم بمیرم..که با همه قهر باشم..با زمین با زمان..که هیچکس را دوست نداشته باشم..که کسی توی دنیا به این بزرگی دوستم نداشته باشد..که هی مرور کنم من به درد هیچ کاری نمی خورم.. هیچ کاری ازم بر نمیاد..هیچ کاری توی این دنیا نمی تونم برای شادی کسی بکنم..که هیچ چیز دست من نیست.. که هیچ اختیاری هیچ انتخابی هیچ هیچ هیچ هیچ با من نیست..که دلم بخواهد پاهام قطع بشن از شرشون از دردشون از سوزشون از… رها بشم..که هزار باره بخوام بمیرم..که خسته بشم.. که گریه کنم..که ضجه بزنم
که فکر کنم به همه چی..به همه چیزهایی که دوست داشتم که یادم بیاید سال ها پیش عکسی داشتم که دوست داشتم..که بگردمو پیداش کنم که نگاش کنم که بخندم و بگم من هنوزم هم مولد بودن رو دوست دارم..من خلاق بودن رو دوست دارم..من مراقب بودن رو دوست دارم..من مهربانی را دوست دارم.. من مادر بودن رو دوست دارم.. که من هنوزم می جنگم..تا..تا.. تا ابرهای دورررر..برای همه ی حس های خوب

___________
+نگاش که می کنم حس می کنم زندگی رو..بهشت زیر پاشه، نه؟
+منبع عکس رو نمی دونم انشاالله که صاحبش راضی باشه..

خیلی اتفاقی تاریخ رو فهمیدم بعد یادم اومد که روز پزشکه و من الان که یه ربع دوازه شبه یادم رفته به دکتر سین سینم تبریک بگم 😕
هیچی دیگه ممنونم هستین
وجودتون نعمته

یه بار تو بیمارستان مشکل تپش قلب داشتم مدام قلبم رو 160 تا تو دقیقه بود..هر کاری می کردن برطرف نمی شد تا اینکه دکتر گنجویان خودشون اومدن بالا سرم گفتن آخه دلیلش چیه؟ چرا اینطوری هستی تو؟ شونه هامو بالا انداختم به نشونه ی اینکه نمی دونم..بعد ایشون گفتن: عاشقی بد دردیه!! :evilgrin:

+دل چشم نمی گشود اگر عشق نبود!