
هر جاى دنيا كه باشى هر چى كه پيش بياد و از هر كوه و دشت و دريايى ام گذر كنى….
بازم كه بازه عشق اتفاقيست مونا…اتفاقى بين قلب ها…
اين عشق روشناييست مثه آب و ماه و آفتاب ..مثه شبنم روى گل…مثه اشك..
نقاشي ها به وقت گرماي ٥٠درجه و تعطيلات :heart:
نوشته شده در چهارشنبه 31 خرداد 1396 در 00:11 و در دستهی دستهبندی نشده.
میتوانید دیدگاههای این نوشته را پیگیری کنید با RSS 2.0 خوراک.
میتوانید دیدگاهتان را بنویسید٬ یا بازتاب بفرستید از سایت خودتان.
1 تیر 1396 در 15:50
چقدر زیبان این خانمها، شبیه الهههای زندگی آدمای دوران باستان
از دید مه این سرها که بلند کشیدی مثه درختهای تنومند حیات بخش هستن که دونیا رو پر از مهر و خوبی میکنن وتوی چشمهای بسته اشون میتونم حکمت و گذشت رو ببینم.
در مورد اون قوری و دستهاش هم چیزی نگم بهتره مونا :)) فقط به نظرم بهتر بود کنار این الهه ها نمیگذاشتیش که حس کارت حفظ بشه و یا بجاش یه چشمه میکشیدی با اون گلها که شبیه چشمهی آب حیات باشه بین درختا ;) و
هر کجای این هستی که هستی، بازم اینجا همیشه دوس داشتنی هستی
:rose:
4 تیر 1396 در 08:39
ممنون نگاه شما زیباست
ممنون از تفسیر و تحلیل خوبتون
آره موقع عکس گذاشتمشون کنار هم اما الان از هم جدان 🙂
ممنون از لطفتون
:rose:
9 تیر 1396 در 16:15
خیلی قشنگن مونا جونم.
موفق باشی.
9 تیر 1396 در 23:32
چشمات قشنگن عزيزم
تو هم همينطور ممنونم ازت:*