من و نخاع

جسارت كمك گرفتن از اطرافيان، دوستان، خونواده و يا حتى آدمايى كه تو خيابون ميبينى خيليى خوبه
خوبه كه بلد باشى به وقت نياز كمك بگيرى
و با صداى بلند و مودبانه كمك خواهيتو به هر كسى بتونى بگى بلد باشى بگى
راستش رو بخوايد منم خيلى خوب بلدم درخواست كمك رو بگم آدم قدردانيم و تشكر هم فراموشم نمى شه سعى مى كنم از دريچه ى نگاه آدما به دستگيرى خودم نگاه كنم به هر كسى كمك خواهى رو نمى گم بر حسب شرايط و محيط كمك مى گيرم مثلا توى مطب پزشك و آزمايشگاه و..حتما از حال و احوال و اينكه يه وقت بيمار نباشه يه پرس و جوى كوچيك مى كنم و بعد درخواست كمك مى كنم
ديگه آدم كار راه اندازم خوب ميشناسم اصلا تا ببينمش ميفهمم كه تمايل به كمك داره يا نه
كم پيش اومده دستم رو نگيرن حالا با ذوق و عشق بوده يا به اكراه اما دستم رو گرفتن، دستشون درد نكنه دعاى خيرم تا هميشه براشون
گاهى هم فرياد كمك خواهيم نتيجه نداده و نشده و كسى نشنيدم، شايد فقط يك توقع بى جا از جانب من باشه و از توان آدما خارج بوده، شايد نخواستن، شايد فكر مى كنند كه نمى تونند و شايد از درگير شدن مى ترسن و خيلى چيزا… خدا ميدونه

من تجربه ى كمك خواهى زياد داشتم از يك ليوان آب و يا كمك براى گذر از يه ناهموارى ساده تو خيابون و….. تا كمك خواهى براى مسائل پيچيده تر و لاينحل زندگى با ويلچر و يا حتى نياز به محبت
از همه ى آدمهاى خوبى هم كه كمكم كردند بينهايت ممنونم
دلم خواست يه نصيحت كنم
اصلا ميذارمش جزيى از وصيت نامه م

كه تا جايى كه ميتونيد و جان و توان داريد خودتون كارتونو بكنيد و تو بحرانها دستتونو جلو خلق دراز نكنيد و فقط و فقط از خدا بخوايد..خود خدا زير پوستى كمك ميكنه.. يه جورى كمكت مى كنه به وسيله همون بنده هاش و مخلوقاتش بى منت و به بهترين شكل ممكن

شيرين ترين دستگيرى از سمت خدا و فرشته هاشه
دستتو جلو خلقش تا ميتونى دراز نكن از خودش بخواه
هر لحظه اين دعا رو بكن
خدايا دستمو بگير من به كمكت نياز دارم دلم نمى خواد از احدى كمك بگيرم جز تو براى خواسته هايى كه كه تلاش كردم اما خودم نتونستم حلشون كنم…و چشمم به خودِ خودِ خودته
.
‏أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ….
‏كارم را به خدا میسپارم، خداست كه به [حال] بندگان [خود] بیناست.
‏( غافر ، آیه ۴۴)

هميشه دلم مى خواست و مى خواد كه حافظ قرآن بشم
كلا نظرم اينه هر كسى كه دچار معلوليت ميشه از كودكى و يا از نوجوونى وقتى ميخواد وارد دانشگاه بشه بهتره كه توى سه رشته بره
١. علوم قرآنى
٣. روانشناسى
٤.هنر (هر هنرى متناسب با شرايط جسميش)
اين سه رشته با گرايشهاى متنوعشون خيلى به درد معلولين ميخوره هم روحى و معنوى هم جهت درآمد زايى و كار و آينده
من دير وارد روانشناسى شدم دير وارد هنر شدم و وارد قرآن نشدم
اگر هر سه رو حداقل از بيست سالگى شروع كرده بودم توأمان با هم الان براى خودم كسى بودم
قرآن رو روخوانى و يا گوش ميدم و توى ختم ها شركت مى كنم اما
اما نمى دونم
خيلى زشته بگم
اما براى حفظش انگار آرامش ندارم
براى حفظ كردن انگار يه دلآرامى و قرار مى خواد كه ندارمش…فكر مى كنم تو سن نوجوونى اين آرامش رو بيشتر داشتم تا الان… نمى دونم كِى اين آرامش درونى در من كامل ميشه تا با آسودگى و اطمينان قلبى حفظش رو شروع كنم اما هى از خداوند ميخوام كه زودتر و زودتر، شايد يه روزى شد خدا ميدونه

اون موقع كه سركار بودم هم به سفر و تفريح و كارهاي خيريه كه دوست داشتم ميرسيدم هم يه پسنداز كوچولو داشتم كجايى جوونى يادش بخير
پسنداز هم فقط و فقط براى روزى كه ازدواج كردم و خريد جهيزيه تو يه حساب بلند مدت جمع مى كردم كه هيچ جوره بش دست نزنم
مى گفتم چيزاى ريز و ميز خونه و آشپزخونه رو دوست دارم با درآمد خودم بگيرم
البته مى دونم كه خونواده م براى تك دخترشون كم نميذارن :))
ولى نمى دونم يه حسيه ديگه
كه فقط دخترا مى دونند
و دوست دارن از دست رنجشون جهت خوشگل كردن زندگى استفاده كنند هر چند كه واقعا اين چيزها ملاك نيست و اگر نباشه هم واقعا براى من يكى مهم نيست خودم هنرمندممم خوشدل مى كنم خونه م و ن :evilgrin: رو :evilgrin:
خلاصه كه حالا بين دو راهيم
پس اندازمو همچنان به همون اميد كه هيچ روزنه ى نورى نداره نگه دارم يا ازش به عنوان كمك هزينه ى سفر به كانادا يا فرانسه استفاده كنم و بره؟؟؟؟؟

پا مهمه؟
به نظر خودم و در مورد خودم نه
ولى اگر بود خيلى خوب بود فول آپشن مى شدما :))
چند سال پيش برنامه زنده باد زندگى كه يه برنامه خونوادگيه، حاج آقا عالمى نويسنده ى كتاب جوشكارى رو اورده بود به همراه خانمش و بچه هاش
خانمش هم سن من بود متولد ٦٧
تو ٢٥ سالگى ديدن يه خانم هم سن خودم كه باردار بود و دو تا بچه هم داشت كه دختر اولش انگار ٦ ساله بود خيلى ذوق زده م كرده بود، كار حاج آقا عالمى ارشاد جوونا براى ازدواج و يا مشاوره و يا معرفى و واسطه گرى براى ازدواج بود…يادش بخير وبلاگ داشت هميشه مطالبش رو مى خوندم و خيلى مطالبش رو دوست داشتم
يه روز گروه تلگرام زدن منم عضو شدم اون موقع گروه بود هنوز كانال نيومده بود
نمى دونم جوونى بود خامى بود نادونى بود چى بود كه تو گروه گفتم كاشكى تو جوشكاريهاتون هم، فكرى براى ازدواج دختران داراى معلوليت مى كردين! (نصيحت موناجون: هيچوقت دستمونو جلو خلق دراز نكنيم تا وقتى خدا هست)
به نظرتون جوابشون چى بود؟
جوابشون غافلگيرم كرد
بهم گفتن: فقط فيلم هندى طور جوابمو نده! كسى كه بتونه بنز سوار بشه چرا بايد ژيان سوار بشه!؟
نمى دونستم چى بگم يكم فكر كردم كودكانه طور!! يادم اومد كه يه زمانى كه مى رفتم كارورزى بهزيستى كار مى كردم سرايدار اونجا يه پدر و دو دختر بود كه مادرشون رو با سرطان از دست داده بودن و شرايط روحى و اقتصادى و …بدى داشتند من اولين كارى كه كردم به پدرم گفتم دوست ندارم با ماشين مدل بالامون بياى دم بهزيستى دنبالم كه يه وقت اون دختر ببينه و دلش بخواد مى تونستم سوار بشم اما نشدم
خواستم بگم حاج آقا خود من گاهى مى تونم سوار بنز بشم اما بر اساس مصلحت سوار ژيان مى شم
بعد تو همون ٢٥ سالگى با خودم گفتم اگر اين جمله رو بگم يعنى تاييد كردم من ژيانم! من كه ژيان نيستم همهههه چى دارم همه آپشن ها رو دارم!
سكوت كردم و جوابى ندادم
اون روزا خيلى ناراحت و عصبانى بودم حتى تو دلم مى گفتم زن خودت كه تنها كارى كرده ١٥ سالگى شوهر كرده بيكار و بي هنر و بي سواده و آپشنى نداره ژيانه
ولى امروز به اون افكار خودم و افكار حاج آقا عالمى مى خندم
خيلى عجيب بود كه اون حاج آقا كه درس دين خونده اينطور نابالغانه و ناشيانه و خيلى ناهاى ديگه! به من جواب داد
و عجيب تر عصبانيت و شمارش آپشن مادى! و دنيوى از سوى من بود!
امروز بهترين آپشن در نگاه من اخلاق و رفتار و ايمان و عمل صالح هست هر چى اينها بيشتر به بنز نزديكتر و هر چه كمتر به ژيان نزديك تر :)) وگرنه هم با بنز هم با ژيان ميشه دور دور كرد و زد به دل جاده…
—————————
* راه رفتن ولى خيلى مهمه تو نگاه جامعه هزارى هم كه همه چى تمام باشى ديده نمى شى و خب وقتى كه نگاه مبلغ دينى در ازدواج اينجورى باشه واقعا انتظارى از ساير افراد نمى شه داشت..
فقط صبورى و توكل به خداوند و تلاش و تلاش تا خدا…
*بهترين هاى خداوند براى همه ى انسانهاى روى اين كره ى خاكى

چرا بعضى ها خيلييي خوبن
بخشنده ن
رئوفن
چند روز پيش يه خانمى كه يكى از نقاشيامو خريده بود از يكى از استانهاى همجوار….
زنگ ميزنه گل فروشى و گل سفارش ميده و يه گل خوشكل مى فرستن دم خونه
نه ميشناسمش نه ديدمش
بعضى وقتا دوستا رو خدا مى فرسته و تو هيچ معادله ايي جا نمى شن
حتما اين گل هم از طرف خداست براى من
ممنون خداى خوبم براى اين گل و اون گل كه تو زندگيم هست
دوستت دارم خديجه جان، مادر فاطمه ى نازم :heart: